๓. พยายามปล่อยวางอารมณ์ที่เกาะกายให้มาก ๆ ด้วย จิตมันจักได้สบายขึ้น
(เพื่อนของผมท่านนึกว่า วันนี้กายมีเวทนามาก สภาพพระนิพพานไม่แจ่มชัดเท่าที่ควร)
๔. ทรงตรัสว่า ให้จิตรู้ก็แล้วกันว่า ระลึกได้ อยู่กับพระนิพพานเสมอ จักชัดหรือไม่ชัดไม่สำคัญ สำคัญที่จิตมันเคยชิน กับการมาอยู่ที่พระนิพพานนี้
๕. และที่สำคัญ คือ พยายามอย่าเกาะกายมากเกินไป รู้ระลึกถึงความตายอยู่เสมอ ยอมรับความเสื่อม ความสกปรกของร่างกายนี้อยู่เสมอ ให้จิตมันรู้อยู่อย่างนี้ ก็เป็นอันว่าใช้ได้
๖. ก่อนนอน ให้จับภาพนิมิต เห็นกายจิต นอนอยู่บนพระนิพพานด้วยได้ยิ่งดี สมควรทำ
....................................................
ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๕
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน
ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่
www.tangnipparn.com