[เถรี]

ดังนั้น..คุณงามความดีของเรา เมื่อบกพร่องลง ก็ต้องรีบเร่งสร้างเพิ่มเติมขึ้นมาให้พอเพียง ไม่ใช่ไปหาหมอ ไปสะเดาะเคราะห์ ไปรดน้ำมนต์ ไปเปลี่ยนชื่อ เรื่องพวกนั้นได้แค่กำลังใจ สิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงได้นั้น ต้องเป็นกำลังบุญ

ก็แปลว่าเราควรที่จะสร้างบุญในทาน ในศีล ในภาวนา ให้สม่ำเสมอ เพื่อที่จะได้ช่วยให้ชีวิตของเรามีความเจริญรุ่งเรือง สืบเนื่องยาวนานไป อย่าไปทำบ้าง เว้นบ้าง อาตมภาพเห็นบางท่านทำบุญปีละครั้งเดียวตอนวันเกิด ก็ยังนึกว่าถ้าเป็นคน เรากินปีละครั้งเดียว ที่เหลือน่าจะหิวมาก ขอให้เปลี่ยนใจใหม่ได้แล้ว ทำทุกวันได้ยิ่งดี

การทำก็ไม่ได้หมายความว่าต้องสิ้นเปลืองอะไรมากมาย อย่างเช่นว่า วัดท่าขนุนพรรษานี้ มีพระจำพรรษาอยู่ ๕๑ รูป เกินความต้องการไปมาก เพราะว่าแค่ ๔ รูปก็เป็นสังฆทานแล้ว องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า แม้ทำบุญกับพระองค์ท่านเป็นร้อยครั้ง ก็ไม่เท่ากับถวายสังฆทานหนึ่งครั้ง

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าสังฆทานนั้นได้แก่หมู่สงฆ์ทั้งหมดที่ประชุมรวมกัน ณ ที่นั้น ไม่ใช่ของรูปใดรูปหนึ่ง ไม่เช่นนั้นแล้วเราก็จะเลือกทำบุญกับพระดี ๆ เท่านั้น ในความรู้สึกของเราว่าหลวงปู่ หลวงพ่อองค์ไหนดี เราก็จะทำแต่องค์นั้น ถ้าเป็นสมัยก่อนก็จะทำบุญกับหลวงปู่สาย จะทำบุญกับหลวงพ่ออุตตมะ พระหนุ่มเณรน้อยที่เหลือจะอดตายกันหมด..!

แต่ถ้าหากว่าเป็นสังฆทาน พระหนุ่มเณรน้อยทั้งหมดมีสิทธิ์มีส่วนด้วย ได้กินได้ใช้ สามารถดำรงชีวิตอยู่โดยไม่ยากลำบาก ตั้งใจศึกษาพระธรรมวินัย แล้วนำมาเผยแผ่ สั่งสอนญาติโยมทั้งหลายให้กระทำความดีสืบไป เท่ากับเป็นการต่ออายุพระพุทธศาสนา ดังนั้น..สังฆทานจึงเป็นทานต่ออายุพระพุทธศาสนา ถึงได้มีอานิสงส์มากขนาดนั้น

ไม่ว่าเราจะมีข้าวสักถุงหนึ่ง กับข้าวสักถุงหนึ่ง วางลงไปท่ามกลางสงฆ์ ๔ รูปขึ้นไป จัดเป็นสังฆทานทั้งสิ้น ต่อให้บอกว่าเป็นสังฆทานหรือไม่บอก..ก็เป็น มีขนมสักหนึ่งชิ้น มีผลไม้สักหนึ่งผล ไข่ต้มสักหนึ่งฟอง วางลงไปท่ามกลางสงฆ์ ๔ รูป ก็นับเป็นสังฆทานทั้งหมด และมีอานิสงส์มากมายมหาศาล ยิ่งกว่าทำบุญกับพระพุทธเจ้าเป็นร้อยครั้ง..!