[เถรี]

แล้วอีกประการหนึ่งก็คือ ได้ประสบการณ์จากเบี้ยแก้ที่สั่นเตือนเมื่อเวลามีอันตรายเข้ามาใกล้ โดยเฉพาะเบี้ยแก้หลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้ว ซึ่งกระผม/อาตมภาพตอนนั้นยังคิดว่าแผ่นดินไหว แต่ปรากฏว่าเมื่อลองคลำดู กลายเป็นเบี้ยแก้สั่นเตือน ถ้าเป็นสมัยนี้ใครพกโทรศัพท์ระบบสั่นอยู่ อาจจะคิดว่าเป็นโทรศัพท์สั่นเตือนก็เป็นไปได้..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงได้ให้ความเชื่อมั่นในเบี้ยแก้หลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้ว สูงมาก ครูบาอาจารย์ท่านเก่งฉกาจขนาดไหน กระผม/อาตมภาพยกเอาไว้เหนือเศียรเหนือเกล้า แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วจะใช้เบี้ยแก้หลวงปู่เจือเป็นหลัก

โดยเฉพาะเบี้ยแก้หลวงปู่เจือ ราคายังไม่แรงมาก ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายจะเล่นเบี้ยแก้หลวงปู่เจือ กระผม/อาตมภาพขอแนะนำว่า อันดับแรก ให้หาเบี้ยแก้หลวงปู่เจือที่ชุบรักหนา เนื่องเพราะว่าเป็นเบี้ยแก้ยุคต้นของท่าน ท่านยังมีเวลามากในการทำ ค่อย ๆ บรรจงชุบอย่างละเอียด ทำให้เบี้ยแก้นั้นเรียบลื่น เงาวับ ปลอมยากสุด ๆ ประการที่สองก็คือ ให้หาเบี้ยแก้ที่ถักด้วยดิ้นเงินดิ้นทอง นั่นก็เป็นเบี้ยแก้ในยุคแรก ๆ เช่นกัน

ส่วนเบี้ยแก้ในยุคหลังนั้น กรุณาเถอะ..ไม่ว่าจะหุ้มตะกั่วเฉย ๆ หรือว่าถักเป็นลายธงชาติก็ดี โอกาสที่จะ "โดน" มีสูงมาก เนื่องเพราะว่ากระผม/อาตมภาพ แม้ว่าจะไปหาหลวงปู่เจือมานานแล้วก็ตาม แต่ว่าพอไปถึง ด้วยความที่เป็นคนไม่นิยมการรบกวนครูบาอาจารย์ จึงไปยืน "ส่อง" วัตถุมงคลในตู้ของทางวัด ซึ่งตู้ก็ไม่ได้อยู่ไกลอะไรเลย อยู่หน้ากุฏิหลวงปู่นั่นเอง..! ปรากฏว่าหลวงปู่ท่านคงจะเห็น ออกมากวักมือเรียก บอกว่า "ท่าน..ถ้าอยากได้เบี้ยแก้มาเอาที่ผมนี่" พอได้ยินแค่นั้น กระผม/อาตมภาพก็เข้าใจทันทีว่า หลวงปู่ท่านเมตตาเตือนว่า "อย่าไปเอาจากที่ตรงนั้นเลย"

เนื่องเพราะว่าบริเวณนั้น ก็คือบุคคลที่ทำเบี้ยแก้ โดยการบรรจุปรอทเอง หุ้มเอง แล้วก็ถักเอง พร้อมกับจำหน่ายเอง ในเมื่อเป็นเช่นนั้นโอกาสที่จะขลัง จะศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มี เนื่องเพราะว่าทำแบบ "ครูพักลักจำ" ไม่ว่าการ "กรึง" เบี้ย การลงจาร การเสก แม้กระทั่งคาถาในการบรรจุ ตัวเขาก็ไม่รู้