หลวงพ่อมักกล่าวอุปมาอุปมัยเสมอ ๆ ว่า "การบวชมันก็เหมือนเอาตัวเราไปขังอยู่กรงเดียวกันกับเสือ" เมื่อก่อนผมก็ได้แค่ฟังแบบ สักแต่ว่าฟังไม่ได้รู้ซึ้งอะไรมากมาย แต่การบวชรุ่นพิเศษคราวนี้ โอพระเจ้าช่วย! ทำไมเสือที่อยู่ในกรงเดียวกับผมมันช่างใหญ่โต ดุดัน มันโตขึ้นจริง ๆ ขนาดที่เรียกได้ว่าเดินไปมุมไหนของกรงก็เจอมันตลอด เผลอเมื่อไรเป็นโดนขย้ำ ทำไมอารมณ์ใจมันไม่เหมือนตอนบวชเข้าพรรษาปี ๕๒ เลย
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 06-07-2011 เมื่อ 19:42
|