[เถรี]

"อาตมาธุดงค์ไปแถวจังหวัดตาก ได้กลิ่นยาฆ่าแมลงไกลเป็นกิโลฯ พอเข้าไปใกล้หมู่บ้าน เห็นเปลือกกะหล่ำปลีที่เขาแกะทิ้ง ๆ เอาไว้ เพื่อที่จะเอาเฉพาะหัวด้านในที่สวย ๆ ไปขาย เน่ากองพะเนินเทินทึก มีแต่กลิ่นยาฆ่าแมลงเหม็นตลบไปหมด แล้วไม่ต้องห่วงชาวบ้าน...เขาไม่กังวลหรอก เขาปลูกแปลงเล็ก ๆ ไว้ข้างบ้าน หนอนบ้างแมลงบ้างกินพรุนไปหมด เขาเก็บเอาไว้กินเอง ส่วนพวกสวย ๆ เขาบอกว่าขายให้คนกรุงเทพฯ กินยาฆ่าแมลงไปเถอะ...!"