[เถรี]

"ป้าติ๋วเป็นบุคคลที่ถูกอาตมาทิ้งบ่อยที่สุด เพราะความใจเย็น ทำอะไรช้า จนถูกเพื่อน ๆ เรียกว่า "ป้า" ตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็ก ส่วนอาตมาเองนั้นมีคติว่า "ใครช้าข้าทิ้ง หาทางกลับบ้านเอาเอง" ตามประสาคนที่ไม่มีเวลา เพราะว่าตั้งใจจะไปพระนิพพาน มัวแต่โอ้เอ้อยู่อาจจะไม่ทันรถเที่ยวสุดท้าย

ป้าติ๋วโดนทิ้งที่เชียงใหม่ กลับมาถึงกรุงเทพฯ อีกไม่กี่วันเจอกันก็ยิ้มหน้าแป้นเหมือนเดิม ถูกทิ้งที่ลำพูน กลับมาก็ยังหัวเราะให้กันได้ คราวหน้าก็ยังขอไปด้วยกันอีก มีใครคิดว่าตัวเองโดนทิ้งแบบนี้แล้วทำใจได้บ้าง ?"