[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ครั้งแรกในชีวิตที่ปฏิบัติธรรมแล้วโดนผีหลอก แต่ไม่รู้ตัว โง่จริง ๆ ไม่รู้ตัวว่าผีหลอก เพราะเขามาเป็นตัวตนเหมือนเราเลย ไปเล่าให้คนอื่นฟัง บอกว่ายายนั่นคุยสนุกดี เขาถามว่าเป็นใคร ? ก็เลยเล่าให้ฟังว่าหน้าตาเป็นอย่างไร คนได้ยินช็อก..! เขาบอกว่าคนนี้ตายไปตั้งนานแล้ว

เวลาผีหลอกเราเขาจะสร้างสถานการณ์ให้เราโง่เสด็จเลย ก็คือไม่รู้ว่าโดนหลอก หลวงพ่อเจอมาหลายทีแล้ว มีอยู่เที่ยวหนึ่งจำแม่นมาก ผีชื่อยายเล็ก ชื่อเดียวกันถึงจำแม่น ยายเล็กเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงถุงอยู่หน้าวัดท่าซุง กับข้าวของยายเล็กนี่พระเบื่อที่สุดในโลก โดยเฉพาะขนม เพราะทำแต่สาคูเปียกทั้งปีทั้งชาติ แต่คนไม่รู้หรอกเพราะคนไปวัดเป็นคนใหม่ คนใหม่ไปก็ซื้อถวาย พระต้องรับทุกวัน เจอจนเข็ดสาคูเปียกไปเลย

เช้า ๆ ยายเล็กก็จะมาตั้งร้านข้างถนน ตอนนั้นหลวงพ่อออกบิณฑบาต ประมาณตีห้า ๔๐ นาที เดินมาก็ออกมาข้างร้านยายเล็ก เสียงยายนั่นก็แจ๋วมาแต่ไกลเชียว "ช่วยซื้อตรงนี้สักชุดสิเจ้าคะ" พูดเพราะด้วยนะอาตมาก็คิดว่า “ยายเล็กอีกแล้ว ไม่แคล้วสาคูเปียกอีกแน่ ๆ” ก็พยายามเดินเลี่ยง ๆ ไป เพราะถ้าโยมใส่บาตรจะได้ไปใส่รูปอื่นแทน เข็ดสาคูเปียกแล้ว ออกบิณฑบาตเสร็จกลับมาฉันเช้าประมาณ ๗ โมงครึ่ง ฉันเรียบร้อย พระที่เป็นภัตตุเทศก์จัดกิจนิมนต์ประกาศให้ไปสวดอภิธรรมงานศพยายเล็ก อาตมาก็เฮ้ย..! ตายแล้วหรือ ? ท่านบอกว่าตายแล้ว เมื่อคืนตี ๔ กว่า ๆ ตายห่..! แล้วเมื่อเช้านั่นใครวะ ? ตัวเป็น ๆ ที่เรียกเสียงแจ๋วอยู่ตรงหน้านั่นใคร ? มีใครตอบได้บ้างไหม ?"