[เถรี]

ถาม : ไม่รู้จริง ๆ หรือครับว่าเขาตายแล้ว ?
ตอบ : ไม่รู้จริง ๆ บอกแล้วว่าเวลาผีหลอกเราจะโง่สนิทเลย พวกเราทุกคนเวลาผีหลอกให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า เราจะไม่รู้ว่าเขาหลอก จะมารู้ทีหลังแล้วก็เหวออยู่คนเดียว สามเณรมีใครเคยโดยผีหลอกบ้าง ? ตึกแดงที่สามเณรนอนอยู่ ข้างหลังตึกเลยห้องน้ำไปประมาณ ๒ วาก่อนหน้านี้เป็นกอไผ่ หลวงตาเมืองผูกคอตายอยู่ตรงนั้น กว่าพระจะไปเจอนี่หนอนขึ้นทั้งตัวแล้ว วันดีคืนดีหลวงตาเมืองก็มายืนพิงเสาอยู่ข้างตึกแดง ถ้าเจอหลวงตาอ้วน ๆ ล่ำ ๆ ผมหงอกหน่อย ๆ ให้ถามว่าชื่ออะไรครับ ? แล้วหันเดินไปห้องน้ำเลย เหวอทำไม..? แกมาออกจะบ่อย พวกคุณอาจจะเจอแล้วด้วย..!

มีใครเจอแล้วบ้าง ? ล่ำ ๆ หน่อย เตี้ยกว่าหลวงพ่อนิดเดียวแหละ ถ้าคืนนี้ออกไปส้วมนะ ถามว่าใช่หลวงตาเมืองไหมครับ ? ก่อนถามก็ขยับตีนให้ดีก่อน เตรียมวิ่ง..! ตอนนั้นไม่รู้ว่าแกน้อยใจอะไร ไปผูกคอตาย

เสียดายพระครูน้อยไม่อยู่ ตอนนี้พระครูน้อยไปเป็นเจ้าอาวาสที่วัดหนองบัว ประเทศพม่า สามเณรเห็นที่ตึกข้าง ๆ ไหม ? มีบันไดกี่ขั้น ? น่าจะถึง ๑๐ ขั้น เชื่อไหมว่าพระครูน้อยก้าวสามทีถึงข้างบนเลย..! ก้าวได้อย่างไร ? เดี๋ยวคืนนี้พอเลิกกรรมฐานแล้วสามเณรไปลองดูได้ว่าบันไดตึกข้าง ๆ นั้นมีกี่ขั้น แล้วลองดูว่า ๓ ก้าวถึงไหม ? พระครูน้อยก้าว ๓ ทีถึงเลย เขาบอกว่าตอนไม่รู้ว่าผีก็ไม่กลัวนะ แต่พอรู้ว่าผีแล้วขาไปเองเลย ไม่รู้ว่าไปได้อย่างไร ? บันได ๑๐ ขั้นก้าว ๓ ทีเท่านั้น ดูท่าคืนนี้เณรจะไม่ได้นอน ...(หัวเราะ)...

อย่าไปอั้นฉี่ไว้นะ ถึงเวลาก็ออกไปทั้งหมดนั่นแหละ ไปพร้อม ๆ กัน พอไปเยอะ ๆ แล้วผีเกรงใจ ไม่ค่อยหลอกหรอก ถึงเวลาก็กระชากเพื่อน “เฮ้ย ๆ ลุก...ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย” ปลุกกันลงไปทั้งตึกนั่นเลย