[ทิดตู่]

๘. อเวจีมหานรก

อเวจีนรก = นรกที่ปราศจากคลื่น คือความบางเบาแห่งความทุกข์ เหล่าสัตว์ที่อุบัติเกิดในนรกขุมนี้ ย่อมได้รับทุกข์โทษอย่างหนักที่สุด ไฟมีความร้อนที่สุด ระหว่างเวลาแห่งเปลวไฟและความทุกข์ไม่มีว่างเลยแม้แต่สักนิด ในนรกนี้ไม่มีการหยุดพักแม้แต่สักชั่วระยะเวลาหนึ่ง สัตว์นรกต้องได้รับความทุกข์อย่างหนักอยู่เสมอตลอดเวลา ไม่ใช่บางคราก็หนักบางคราก็เบาเหมือนนรกขุมอื่น ๆ เพราะฉะนั้น นรกขุมนี้จึงมีชื่อว่า อเวจีนรก = นรกที่ปราศจากคลื่น คือความบางเบาแห่งความทุกข์

นรกขุมนี้ มีความพิเศษกว่าทุกขุม คือ ไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้ กระดูกแดงฉาน เนื่องจากถูกไฟเผาจนสุก ถูกให้ยืนกางแขนกางขา มีกำแพงปิดเฉพาะตัวทั้ง ๖ ทิศ มีหอกแทงทะลุตรึงไว้ทั้งหมด จากบนลงล่าง ซ้ายทะลุขวา หน้าทะลุหลัง หลายสิบเล่ม จนไม่สามารถจะขยับได้เลยแม้แต่น้อย ถูกไฟละเอียดที่มีความร้อนสูงแบบมองไม่เห็นเปลวเผาอยู่ตลอดเวลา เห็นแต่กระดูกแดงฉาน ถูกปักด้วยหอก แหลน หลาว นับหลายสิบเล่มที่ถูกเผาจนแดงฉาน ต้องทนทุกข์ทรมานในขณะที่ไม่มีโอกาสได้หยุดพัก หรือแม้แต่จะส่งเสียงร้อง หรือดิ้นรนเพื่อความบรรเทาจากทุกขเวทนาได้เลยแม้สักน้อยนิด เนื่องจากมีวิบากอันเป็นอกุศลกรรมสนองไว้ ถึงแม้ร่างกายเลือดเนื้อจะไหม้หมดไป เหลือแต่โครงกระดูกที่ถูกแผดเผาจนแดงฉานอยู่ตลอดเวลา แต่สัตว์นรกก็หาได้ตายลงไป หรือคลายจากทุกขเวทนาไม่ กลับได้รับทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสอยู่ตลอดเวลา อยู่ทุกขณะจิต ในระหว่างที่รับผลจากวิบากกรรม

นรกขุมนี้ นอกจากจะรองรับสัตว์นรกผู้ที่มีบาปหนักหนาแล้ว ยังเป็นที่รองรับบุคคลที่กระทำอนันตริยกรรม คือ กรรมหนัก ๕ อย่าง ได้แก่
๑. ฆ่าบิดา
๒. ฆ่ามารดา
๓. ฆ่าพระอรหันต์
๔. ทำพระพุทธเจ้าให้ถึงห้อพระโลหิต
๕. ทำสงฆ์ให้แตกกัน

ก็เกณฑ์อายุของสัตว์ในอเวจีมหานรกนี้ มีประมาณ ๑ กัป ! ซึ่งนับเป็นระยะเวลาที่ยาวนานกว่าบรรดามหานรกทั้งหมด !