ดูแบบคำตอบเดียว
  #8  
เก่า 30-10-2009, 10:01
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

ในใจผมเองก็คิดว่ามีเพื่อนมาร่วมทำกรรมฐาน ไอ้ที่เรากลัว ๆ อยู่นั้นอย่างน้อยก็หารสอง....ถ้าเจอก็เจอทั้งคู่ เอาวะงานนี้ตายเป็นตาย ตบท้ายด้วย "หลวงพี่โมชเจออะไรอย่าวิ่งนะ เอาสงบ ๆ เข้าไว้" (ถ้าวิ่งก็รอผมด้วย)

หลังจากค่อย ๆ เดินขึ้นไปด้วยความเรียบร้อยเจียมตัว กราบตรงยกระดับ แล้วตรงไปหน้าโต๊ะหมู่บูชา ค่อย ๆ บรรจงเปิดไฟล์บรวงสรวงชุมนุมเทวดาของหลวงพ่อ ตามต่อด้วยสมาทานพระกรรมฐาน
บรรยากาศมันช่างชวนให้กลืนน้ำลายไม่ค่อยจะสะดวกเท่าไหร่
แล้วก็ค่อยหลับตาลงเข้าสู่สมาธิภาวนา....สัมปจิตฉามิ ๆ ๆ ๆ ๆ
พิจารณาความเป็นไปว่า เกิด,แก่,เจ็บ,ตาย เป็นธรรมดาแต่ที่ไม่ธรรมดาก็คือ อยู่ก็มีเสียงฝีเท้าคนเดินไปเดินมา บรรยากาศค่อย ๆ เย็นลง สักครู่อึดใจก็มีเสียงเหมือนอะไรกระโดดลงมาแล้วก็เดินผ่านไป....หลวงพี่ปราโมชจะเป็นอย่างไรอันนั้นผมไม่รู้ พระท่านบอกว่าห้ามไปสนใจจริยาของคนอื่น แต่ผมว่างานนี้ "เจอ" ของจริงเข้าแล้วก็เร่งภาวนา "เต็มสปีด" จนบรรยากาศค่อย ๆ สบายขึ้นมามีสุขในสมาธิจนถึงเวลาอันควรแล้วจึงค่อย ๆ กล่าวนำหลวงพี่ปราโมชให้ออกจากกรรมฐาน อุทิศส่วนกุศล จังหวะค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนสายตาก็กวาดมองไปรอบ ๆ ..............ไม่เจออะไร กราบพระแล้วก็ค่อย ๆ เดินแบบรีบ ๆ เก็บอาการออกมา พอถึงชั้นล่างหน้า "กุฏิประจวบดี" บรรยากาศการสนทนาก็เริ่มขึ้น

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : หลวงพี่เมื่อกี้ได้ยินเสียงอะไรไหม บนกุฏิตอนเราทำสมาธิ มันเหมือนเสียงคนเดินไปเดินมา แล้วมีเหมือนอะไรตกลงมา (หน้าตาคงจะซีด ๆ ตามเคย)

หลวงพี่ปราโมช : ได้ยินสิหลวงพี่ สงสัยหลวงพี่แอ๋วคงขึ้นไปเดินจงกรมกระมัง เพราะท่านอธิษฐานไม่นอนตอนกลางคืนตลอดพรรษานี้

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : ผมว่าถ้าเป็นหลวงพี่แอ๋วก็ดีสิ กลัวมันจะไม่ใช่น่ะสิหลวงพี่ หลวงพี่พอจะทราบเรื่องราวของกุฏิแดงบ้างไหมละ?

หลวงพี่ปราโมช :เปล่า ไม่ทราบเลยครับ

กรรมของกระผมนึกว่าทราบแล้ว เห็นว่าไม่กลัวเลยชวนกันไปเป็นเพื่อน คงจะเป็นที่พึ่งของกระผมได้ งานนี้สรุปใครพึ่งใครกันแน่ ระหว่างเดินขึ้นบันไดกุฏิประจวบดีมองไปเห็นหลวงพี่แอ๋วท่านสนทนาธรรมกับ "หลวงพี่ขวัญชัย" (ครูบาขวัญชัย) อยู่พอดีงานนี้เลยได้สอบถามไปว่า

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : หลวงพี่ ๆ เมื่อกี้หลวงพี่ไปเดินจงกรมบนกุฏิแดงมาหรือเปล่าครับ

หลวงพี่แอ๋ว : เปล่านี่,ผมก็คุยกับท่านขวัญชัยอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้ว..ไม่ได้ขึ้นไปเดินจงกรมเลย

งานนี้ผมและหลวงพี่ปราโมชต่างก็มองหน้ากันชนิดที่เรียกว่า "สายตาเป็นสื่อของหัวใจ" ห้องใครห้องมันกุฏิใครกุฏิมันนะหลวงพี่ เอาไว้คราวหน้าถ้ามีโอกาสจะไปแก้มืออีกครั้งที่กุฏิแดง แต่รออีกนานหน่อยกว่ากำลังใจมันจะฟิตเท่าเดิม....โดนงานนี้โดนเต็ม ๆ



กวาดทางออกเดินบิณฑบาต บรรยากาศเหมือนวัดป่า ผมแอบมาเดินจงกรมช่วงสาย ๆ อยู่บ่อย แสงแดดที่ลอดผ่านต้นไม้มากระทบพื้นดินเกิดเป็นบรรยายที่สวยงามตางามใจ.......คิดถึงวัดจริง ๆ
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 30-10-2009 เมื่อ 13:38
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 156 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา