[ชินเชาวน์]

ด้วยเหตุอันลี้ลับมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นเมื่อสมัยดึกดำบรรพ์อันไกลโพ้น คือบริเวณหน้าถ้ำตับเตา จึงปรากฏเป็นสีเหมือนขี้เถ้ามาตราบถึงทุกวันนี้...

ตำนานเก่าแก่ของคนโบราณ นักปราชญ์โบราณมักซ่อนเงื่อนปมอย่างลึกซึ้งเอาไว้ให้ชนรุ่นหลังขบคิดตีความกันเอง ข้อเท็จจริงจะอย่างไรก็ต้องเป็นข้อเท็จจริงวันยังค่ำ

เมื่อมาดูแลประจำอยู่ที่ถ้ำตับเตา ซึ่งเก่าแก่ชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา ครูบาธรรมชัยได้ช่วยบูรณปฏิสังขรณ์ ปลูกสร้างถาวรวัตถุต่าง ๆ อยู่นานถึง ๕ ปีเต็ม สิ้นแรงกายแรงใจไปมากมายมหาศาล สิ้นเงินไปถึง ๑๔๓,๙๐๐ บาท ซึ่งถือเป็นเงินก้อนใหญ่มากในสมัยนั้น

ถ้ำตับเตาที่เคยรกร้างปรักหักพัง ยามค่ำคืนเป็นสถานที่น่าสะพรึงกลัวของศรัทธาสาธุชน จึงเปลี่ยนโฉมเป็นสถานที่น่าท่องเที่ยวชมปูชนียวัตถุและสิ่งแปลกที่มีอยู่ทั่วบริเวณ น่าเคารพกราบไหว้ ไม่มีผู้ใดนึกคร้ามเกรงในการที่จะเดินทางไปถ้ำตับเตาอีกต่อไป

บริเวณหน้าถ้ำร่มรื่นไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกไว้เป็นแถวเป็นแนว มีนกน้อยนานาพันธุ์ส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้วสดใสไพเราะ กระโดดโลดเต้นหาอาหารไม่กลัวผู้คน มีลิงค่างห้อยโหนอยู่ตามคบไม้ มีชะนีห้อยโหนโยนตัวไปมาจากไม้ต้นหนึ่งไปยังต้นไม้อีกต้นหนึ่ง เหมือนธรรมชาติอันแท้จริงที่มีอยู่ในป่าเขาลำเนาไพร

ผู้ได้ไปเยือนถึงถ้ำตับเตาหลังจากการบูรณปฏิสังขรณ์ จะรู้สึกเสมือนได้พบสถานที่พิเศษสุด สงบสงัดประกอบไปด้วยสิ่งเป็นธรรมชาติ งดงาม เจริญหูเจริญตา สามารถบันดาลดลให้จิตใจเกิดความสุขได้เองเหมือนผู้ทรงศีลในทันที