[เถรี]

"สถิติรองลงมาก็พระสีวลี ๗ ปีกับ ๗ วัน ไม่มี ๗ เดือนนะ พวกเรามักจะเพลิดเพลินเจริญใจ ใส่ไปว่า ๗ ปี ๗ เดือน ๗ วันไปเรื่อยเปื่อย แม่ท้องอยู่ ๗ ปี ปวดท้องคลอดอยู่ ๗ วัน เขาบอกว่าอาการปวดท้องของผู้หญิงที่จะคลอดลูกนั้น เหมือนกายจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ อาตมาก็ไม่เคยท้อง ถึงเคยก็จำไม่ได้แล้ว

พระนางสุปปวาสาโกลิยธิดานอนเหงื่อแตกพลั่ก ๆ แต่ไม่ร้องสักแอะเดียว หมอตำแยถามว่า “พระแม่เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ?” สิ่งที่หลุดออกมาคนได้ยินแล้วตะลึง พระนางหลุดปากออกมาว่า “โอหนอ..พระพุทธเจ้าทรงสอนเรา เพื่อให้พ้นจากความทุกข์เห็นปานนี้หนอ โอหนอ..พระธรรมของพระพุทธเจ้า ช่วยให้เราล่วงพ้นจากความทุกข์เห็นปานนี้หนอ โอหนอ..พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า สั่งสอนเราให้ก้าวล่วงพ้นจากความทุกข์เห็นปานนี้หนอ” ตกลงว่าปวดได้ปวดไป พระนางยึดพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง เพราะเห็นทุกข์ชัดเจนมาก

แต่ก็เป็นเรื่องแปลก เพราะว่าพอคลอดออกมาลูกก็โตเท่าอายุ ๗ ขวบเลย พระราชาสั่งเลี้ยงฉลอง นิมนต์พระมาเจริญพุทธมนต์ สีวลีราชกุมารเกิดมา ๗ ขวบกับ ๗ วัน ประเคนของได้ ฟังเป็นนิทานเลยนะ พระสารีบุตรก็ถามว่า “เป็นอย่างไรราชกุมาร อยู่ในท้องแม่สบายดีหรือไม่ ?” พระสีวลีตอบว่า “สบายดีอย่างไรเล่าพระคุณท่าน เหมือนอย่างกับโดนนึ่งในหม้อนึ่งอยู่ตลอดเวลา” ทั้งร้อน ทั้งอึดอัด คับแคบ ปวดเมื่อย พลิกตัวไปไหนก็ไม่ได้ พระนางสุปปวาสาได้ยินลูกสามารถตอบโต้กับพระสารีบุตร ที่ถือว่าเป็นอัครสาวกที่เลิศด้วยปัญญาในลักษณะนั้นได้ก็ดีอกดีใจ ยิ้มหน้าบาน

พระพุทธเจ้าถามว่า “สุปปวาสา บุตรชายเห็นปานนี้ยังต้องการอีกหรือไม่ ?” พระนางสุปปวาสา ทั้ง ๆ ที่ปวดท้องแทบตายเมื่อครู่ ตอบว่า “อยากได้อีก ๗ คน” ...(หัวเราะ)... ตอนปวดแทบตาย น่าจะเข็ด พอเห็นลูกออกมาเก่ง อยากได้อีก ๗ คน ลืมความปวดไปเลย

พระสารีบุตรถามว่าเมื่อ เห็นทุกข์ขนาดนี้แล้วจะบวชไหม ? สีวลีราชกุมารตอบว่า ถ้าพ่อแม่อนุญาตก็จะบวช พระราชาและพระมเหสีได้ยินก็ดีอกดีใจ อนุญาตให้บวชได้ ในอรรถกถากล่าวว่า เพียงมีดโกนจรดศีรษะครั้งที่ ๓ พระสีวลีก็บรรลุอรหัตผล ทนทุกข์มา ๗ ปีกับ ๗ วัน พอโกนหัวครั้งที่ ๑ ก็อนิจจังหนอ โกนหัวครั้งที่ ๒ ก็ทุกขังหนอ โกนหัวครั้งที่ ๓ ก็อนัตตาหนอ ไม่มีอะไรเป็นเราเป็นของเราเลย บริหารสั่งการไม่ได้สักอย่าง ถึงเวลาจะแก่ก็แก่ ถึงเวลาจะป่วยก็ป่วย ห้ามไม่ได้เลย