"ตอนช่วงนั้นหลวงปู่เดิมอายุ ๙๐ ปีแล้ว ไม่สามารถที่จะนั่งพระอุปัชฌาย์ได้นาน ๆ ก็เลยให้หลวงปู่สายไปบวชกับท่านอาจารย์วัน ที่วัดเขาทอง หลังนั้นก็มาอยู่กับหลวงปู่น้อยที่วัดหนองโพธิ์ หลวงปู่เดิมท่านก็ไป ๆ มา ๆ เพราะว่าช่วยสร้างอุโบสถให้ที่โน่นที่นี่
ดังนั้น...ในส่วนที่อาตมากล่าวถึงก็คือ ในโลกนี้ไม่มีอะไรบังเอิญ ทุกอย่างเป็นไปตามวาระบุญวาระกรรมที่เราได้สร้างเอาไว้ ถึงวาระสิ่งที่เราต้องรับ บางทีก็มาถึงโดยที่นึกไม่ถึงเหมือนกัน เพราะว่าครูบาอาจารย์สมัยก่อนส่วนใหญ่แล้วท่านถึงกันหมด ใครมีวิชาการอะไรดีก็มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน โดยเฉพาะถ้าลูกศิษย์ศึกษาของตนเองหมดแล้ว ก็มักจะบอกว่าให้ไปศึกษาจากครูบาอาจารย์ท่านโน้นท่านนี้ ท่านมีปฏิปทาหรือมีความรู้อย่างนั้น ๆ
เราจะเห็นว่าครูบาอาจารย์สมัยก่อนไม่หวงลูกศิษย์ แม้แต่อาตมาปัจจุบันนี้ก็ไม่หวงลูกศิษย์ เห็นว่าพระรูปไหนมีปฏิปทาที่ดีงามเหมาะสม ลูกศิษย์ลูกหาจะไปก็สนับสนุน บางทีอาตมาก็ไปเองด้วย ในเมื่อเป็นอย่างนี้ญาติโยมก็อาจจะสงสัย เพราะเห็นว่าบางวัดถ้าหากว่าไปวัดนั้นแล้ว ถึงเวลาแล้วไปทำบุญวัดอื่นมักมีรายการด่ากันด้วย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 23-09-2016 เมื่อ 21:15
|