[เถรี]

๒. พระธรรมวินัยนี้เหมือนทะเลที่ไม่เคยล้นฝั่ง เพราะพระภิกษุสามเณรในพระธรรมวินัยนี้ ไม่ล่วงละเมิดในศีล จึงจะตั้งอยู่ในความเป็นพระภิกษุสามเณรได้ เหมือนกับทะเลที่ไม่เคยล้นฝั่ง จึงจะคงความเป็นทะเลเอาไว้ได้

๓. ธรรมะของพระองค์เหมือนกับทะเลที่สายน้ำทั้งหมดไหลลงไปรวมกันที่เดียว ไม่ว่าจะแสดงธรรมที่ไหนก็ตาม เรื่องราวทั้งหมดจะลงที่ประโยชน์ปัจจุบัน ประโยชน์อนาคต และประโยชน์สูงสุด คือหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน เหมือนสายน้ำทุกสาย ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำใหญ่หรือลำธารน้อย ท้ายที่สุดก็ไหลลงทะเลไปทั้งหมด

๔. พระธรรมวินัยนี้เปรียบเหมือนกับทะเลที่ไม่เคยบกพร่อง ไม่ว่าพระอรหันต์ จะมรณภาพไปพระนิพพานเท่าไร นิพพานธาตุนั้นก็ไม่ได้เต็มขึ้นหรือพร่องลง เหมือนกับทะเลที่สายน้ำไหลลงไป หรือโดนแดดเผาระเหยไปเท่าไร ก็ไม่ปรากฏว่าเต็มหรือพร่องลง

๕. พระธรรมวินัยของท่านเปรียบเหมือนกับทะเล จะซัดซากศพและสิ่งโสโครกขึ้นฝั่งเสมอ บุคคลที่ไม่ปฏิบัติดี ไม่ปฏิบัติชอบ ไม่สามารถอยู่ในพระธรรมวินัยนี้ได้ครับ อันดับแรก คือ เกิดวิปฏิสาร คือเดือดเนื้อร้อนใจเองจนอยู่ไม่ได้ แล้วต้องไป อันดับที่สอง ในเมื่อคุณทำผิดทำพลาด เพื่อนสหธรรมิกเห็นเข้า เขาก็ไม่คบหาสมาคมด้วย อยู่ร่วมกับเขาไม่ได้ ในที่สุดก็ต้องไป อันดับที่สาม สิ่งที่ทำถ้าผิดกฎหมายบ้านเมืองและศีลธรรม เดี๋ยวชาวบ้านเขาเล่นเองครับ อยู่ไม่ได้หรอก

๖. พระธรรมวินัยของพระองค์ท่านเหมือนทะเลที่มีรสเดียว ทะเลที่ไหนก็เค็มเหมือนกันหมด พระธรรมวินัยของพระท่านมีรสเดียวคือวิมุติรส รสแห่งความหลุดพ้น