[เถรี]

ในส่วนนี้ขอให้เข้าใจตามนี้ ไม่ใช่ว่าถวายมาพระอาจารย์ต้องรับกับมือ ถวายมาพระอาจารย์ต้องหย่อนลงเบ้าให้เห็น ลักษณะอย่างนั้นแสดงว่ากำลังใจในการทำบุญของท่านต่ำติดดิน..!

บุคคลที่จะไปพระนิพพาน กำลังใจต้องรู้จักปล่อยวางทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นทาน เป็นศีล เป็นภาวนา ถ้าให้ทานแล้วปล่อยวางไม่ได้ ท่านก็จะไปแบกเอาไว้ว่า พระท่านเอาไปกินหรือเปล่า ? เอาไปใช้หรือเปล่า ? รักษาศีลถ้าหากว่าท่านปล่อยวางไม่ได้ ท่านก็จะเครียดอยู่ตลอดเวลา เพราะเกรงว่าศีลจะขาด ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่า เจตนาจึงเป็นตัววัดความบริสุทธิ์ของศีล บำเพ็ญภาวนาไม่รู้จักปล่อยวางก็เข้าถึงฌานไม่ได้ เพราะว่าอารมณ์สุดท้ายของฌานทุกระดับ ที่เป็นตัวเอกัคคตารมณ์ก็คืออุเบกขา