[เถรี]

เราจะเห็นว่าวัดป่าสายหลวงปู่มั่นเจริญมาก เพราะว่าหลักการปฏิบัติของหลวงปู่มั่นนั้น เหมาะสมกับบุคคลที่อยู่ภาคอีสานมากที่สุด คนอีสานมีกำลังใจเข้มแข็ง มีความเพียรพยายามมากกว่าทางภาคอื่น ๆ เพราะว่าดินฟ้าอากาศที่ไม่อำนวย ทำให้ทุกคนต้องใช้ความพยายามในการดำรงชีวิตที่หนักกว่าภาคอื่น ลำบากกว่าภาคอื่น หลักธรรมก็ต้องพอเหมาะพอสมแก่กัน

เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราทั้งหลายก็อาจจะคิดว่า หลักธรรมของพระพุทธเจ้ามีมากมายเหลือเกิน แล้วเราจะเอาตรงไหนที่เหมาะสมกับเรา ? นั่นก็คือสิ่งที่เราต้องเฟ้นหาจากครูบาอาจารย์ที่ท่านสั่งสอนมา โดยเฉพาะครูบาอาจารย์ที่ท่านเข้าใจถึงหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแท้จริง ซึ่งสมัยก่อนนั้นมีมาก สมัยอาตมาเด็ก ๆ วิ่งกราบครูบาอาจารย์ทางสายอีสานนี้มากมายมหาศาล ไปบ้านไหนช่องไหน หมู่เล็กบ้านน้อย แม้กระทั่งในป่า ในเขา ในถ้ำ มีครูบาอาจารย์ที่เป็นหลัก ๆ เต็มไปหมด

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้อยู่ที่ว่าท่านจะหาเจอหรือไม่ อาตมามั่นใจว่าถ้าหากว่าตั้งใจเข้าวัด เหมือนกับโยมหิวแล้วไปร้านอาหาร ตอนหิวนี่กินไม่เลือกหรอก ที่ไหนก็ไป แต่พออิ่มแล้วสิ จะเริ่มคิดว่าอาหารนี้ถูกปากเราหรือเปล่า ? ถ้าไม่ถูกปาก ไม่ถูกใจ เราก็ย้ายร้านใหม่ ย้ายไปย้ายมาเดี๋ยวโยมก็จะเจอร้านที่เหมาะสมแก่ตัวเอง คือเจอหลักธรรมที่เหมาะสมแก่ตัวเอง