หลวงปู่ขนมจีน ท่านมากราบสมเด็จองค์ปฐม แล้วสอนต่อดังนี้
๑. “
อย่าลืมที่บอกไว้เมื่อเช้านี้ เขาด่ามาเราจะห้ามหู ห้ามตา ไม่ให้ได้ยิน ไม่ให้ได้เห็นนั้น มันเป็นไปไม่ได้ เพราะอายตนะสัมผัสมันทำงานเป็นปกติของมันอยู่อย่างนั้น ทางที่ถูกก็คือห้ามใจ เขาด่า เขาโกรธก็เรื่องของเขา ใจของเราไม่ต้องไปรับก็หมดเรื่อง ให้คิดเอาไว้เสมอ เขาด่าร่างกายของเรา ร่างกายนี้ไม่มีในเรา แล้วเราจะไปเดือดร้อนทำไมกัน”
๒. “เวทนาของกามสัมผัสก็เช่นกัน เวทนานั้นเป็นของกายซึ่งไม่ใช่เรา ไม่มีในเรา เราไม่ใช่ร่างกาย เรื่องอะไรจะไปยึดมันเข้าไว้ให้เป็นทุกข์
เมื่อรู้ว่าเป็นทุกข์ก็ต้องคอยละ ละที่ใจนี่แหละ คอยเอาสติสัมปชัญญะคุมใจเข้าไว้ อย่าให้หลงไปในสักกายทิฏฐินั้น หลวงปู่ได้แต่บอกวิธีปฏิบัติให้ ทำได้หรือไม่ได้ก็เรื่องของเอ็งละ”
สมเด็จองค์ปฐม ทรงตรัสว่า “การกำหนดรู้จักทรงตัวก็ด้วยอานาปานุสติบวกกับมรณานุสติ เพราะฉะนั้น เจ้าอย่าทิ้งกรรมฐาน ๒ กองนี้เป็นอันขาด รวมทั้งกายคตานุสติ อสุภกรรมฐานก็อย่าทิ้ง พิจารณาไปให้เห็นตามสภาพความเป็นจริงของร่างกาย พิจารณาให้เห็นชัดและมีความต่อเนื่อง แล้วเจ้าจักวางอุปาทานขันธ์นี้ลงได้ในที่สุด”
ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๘
รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน
ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่
www.tangnipparn.com