[เถรี]

มีโยมพาผู้สูงอายุมาถวายสังฆทาน "เวลาช่วยประคองคนแก่ ต้องรอจังหวะที่ท่านยันตัวเองขึ้นมาแล้วเราค่อยช่วยดึง ถ้าจังหวะที่ท่านยังไม่ดันตัวเองแล้วเราไปประคอง เท่ากับเราไปแบกน้ำหนักทั้งตัวเลย ใครจะไปแบกไหว ?

อาตมาดูแลคนแก่มาเยอะ อุ้มหลวงปู่มหาอำพันจาก ๘๘ กิโลกรัมจนเหลือแค่ ๔๔ กิโลกรัม งานดูแลคนแก่เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ต้องเข้าใจว่าคนแก่เป็นอย่างไร

คนแก่กำลังไม่ดีแล้ว ในเมื่อกำลังไม่ดีแล้วเราจะเสริมตรงส่วนไหน แต่คนแก่บางคนประเภทของเก่ามีมาก เราไปยุ่งด้วยมากไม่ได้ แม้กระทั่งหลวงพ่อวัดท่าซุงก็เหมือนกัน ถึงเวลาประคองท่านลงบันได้เพื่อที่จะขึ้นรถไปรับสังฆทาน พอลงพ้นบันไดท่านสลัดมือขอเดินเอง ตอนหลังพอป่วยมาก ๆ พอท่านสะบัดอาตมาก็ล็อคเลย...ห้ามดิ้น

พอหลวงพ่อท่านสะบัดไม่หลุดท่านก็เข้าใจ ก็เลยปล่อย อยากทำก็ทำไป ลักษณะนั้นเรียกว่า "ทิฏฐิพระ มานะกษัตริย์" เคยเป็นใหญ่เป็นโตมามาก แสดงความอ่อนแอต่อหน้าคนอื่นไม่ได้ หลวงลุงสุนทรถามว่า “เฮ้ย...หลวงพี่ ทิฏฐิพระยังมีอีกหรือ ?” “อ้าว...ต้องมีสิ ถ้าไม่มีสัมมาทิฏฐิจะบรรลุได้อย่างไร ?” ไปได้เหมือนกันนะ"