ดังนั้น...ถ้าท่านทั้งหลายต้องการกำลังใจที่เด็ดขาด หนักแน่น มั่นคงในการปฏิบัติ อย่างน้อยท่านต้องกำหนดสมาธิภาวนาให้ถึงระดับอย่างน้อยปฐมฌาน ไม่เช่นนั้นแล้วความหนักแน่นเด็ดขาดมั่นคงก็ไม่สามารถเกิดขึ้นกับใจท่านเลย
เมื่อสมาธิทรงตัวแล้วสิ่งหนึ่งที่จะลืมไม่ได้ก็คือ ถ้าไม่สามารถจะไปต่อได้ ให้คลายสมาธิออกมาแล้วหาวิปัสสนาญาณมาพิจารณา ซึ่งก็คือพิจารณาดูร่างกายของเรานี้เอง ว่ามีความไม่เที่ยงอย่างไร เป็นทุกข์อย่างไร ไม่มีอะไรเป็นเราเป็นของเราอย่างไร ดูให้ชัดเจนถ้าสภาพจิตยอมรับ ปล่อยวาง ไม่ยึดเกาะในร่างกายนี้ โอกาสที่เราจะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าจะมีขึ้นแก่เราได้
ลำดับต่อไปขอให้ทุกท่านภาวนาพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านเติมบุญ
วันเสาร์ที่ ๕ มกราคม ๒๕๖๒
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย คะน้า)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 23-01-2019 เมื่อ 12:59
|