มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ ตอนที่ ๙
ลืมตาตอนตีสามครึ่ง เพราะลมหนาวพัดกรูเข้ามา ไอ้เกวียนบรรดาศักดิ์กระแทกจนขาล็อกหน้าต่างหลุด แหม..ลมข้างนอกเย็นเจี๊ยบบาดเนื้อเลย เย็นกว่าเครื่องปรับอากาศตั้งหลายเท่า โชเฟอร์พาแวะเข้าปั๊ม เอ็ม.พี.พี.อี. เขาไม่มีห้องสุขาแบบไทย ต้องอาศัยพุ่มไม้เป็นที่พึ่ง..!
ขนาดเข้าช่วงทางสี่เลนปะโก (หงสาวดี) – ย่างกุ้งแล้ว รถก็ยังกระแทกโครม ๆ อยู่ดี ตีห้าเศษมาจอดที่ข้างพระเจดีย์ซูเลในตัวเมืองย่างกุ้ง แท็กซี่โฉบเข้ามาประกบเหมือนฉลามได้กลิ่นเลือด มีแต่สภาพค่อนข้างเก่าทั้งนั้น จอดเป็นแพเต็มถนน ใครจะผ่านให้รอไปก่อน..!
อาตมาคว้าย่ามจะไปกราบพระเจดีย์ซูเล “เดี๋ยวครับ..ท่านอาจารย์.. หม่องหม่องพี่ชายท่านโชติกะเขามารอรับ” ให้มันได้อย่างนี้ซิพ่อคุณเอ๋ย..บริการสุดใจขาดดิ้นจริง ๆ..! เขาพาขึ้นแท็กซี่ตรงไปบ้านก่อน แต่ตัวเองออกมาเช้าเกินไป คนอื่นหลับหมดเรียกไม่ตื่น..!
บ้านเขาเป็นอพาร์ตเมนท์อยู่ชั้นที่สี่ ทั้งขว้างด้วยหิน ทั้งส่องด้วยไฟฉาย ให้เงียบไปเสียทั้งนั้น อาตมาจับกุญแจตรงประตูทางขึ้น กระแทกโครม ๆ ไปสามชุดใหญ่...ได้ผลแฮะ...แขกลังกาหน้าดำปี๋งัวเงียมาเปิดให้ มันคงจะทนง่วงไม่ไหว จึงล็อกประตูหลบไปนอน..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-03-2013 เมื่อ 03:40
|