พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนช่วงเรียนทหารจะเข้าใจว่า เรื่องการทำงานเป็นทีมสำคัญอย่างไร แต่เพื่อนเขาไม่ค่อยให้ความสำคัญ เขามักจะใช้คำว่า "มึงจะจริงจังอะไรกับชีวิตนักวะ มึน ๆ ไปเดี๋ยวก็จบแล้ว"
ในความรู้สึกของอาตมาก็คือ ทุกอย่างต้องทำให้เต็มที่ เต็มกำลัง แต่เขาใช้คำว่า "หลบ ๆ อู้ ๆ พอสู้ได้ ไม่หลบไม่อู้สู้ไม่ไหว" คือ ไม่ได้คิดที่จะเอาดี ขอแค่ให้ผ่าน พอถึงเวลาก็มีการสอบผ่านแล้ว ก็มีการเลือกว่าจะไปลงที่ไหนกัน ครูฝึกเขาก็ด่าผู้บังคับบัญชาว่า ไอ้พวกเก่ง ๆ ก็เอาไปหมด เหลือแต่ไอ้พวกไม่เอาไหน เอาไว้ให้ฝึกรุ่นน้องออกมา แล้วจะดีได้อย่างไร ?"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 27-09-2017 เมื่อ 20:06
|