[ณญาดา]

การไปบวชรุ่น ๕/๕๕ นี้ เป็นอะไรที่เกือบจะไม่ได้ไป เนื่องจากสภาพร่างกายไม่เอื้ออำนวยกับการนั่งนาน ๆ ก่อนเดินทาง ๑ วันมีน้องญาติธรรมบอกให้นั่งรถไปด้วยกัน เขาจะออกเดินทางตอนเที่ยงวันศุกร์ เพื่อที่จะไปให้ทันสวดมนต์ทำวัตรเย็น และอีกอย่างเพื่อที่จะได้นอนเบาะหลังไปแบบสบาย ๆ แต่บอกเขาว่า ต้องไปโรงพยาบาล เพื่อไปหาหมอตามนัด จนสุดท้ายหาหมอเสร็จช่วงบ่าย และได้เดินทางไปกับรถตู้ คมน์บอกว่าให้ไปแค่ ๒ วันแล้วกลับวันอาทิตย์ด้วยกัน และค่อยไปใหม่อีกครั้งคืนวันอังคารเพื่อไปรับคน ตอบน้องไปว่า รอดูอาการก่อน ถ้าไม่ไหวจริง ๆ จะไม่ฝืน

ขึ้นรถได้ก็หลับเพราะฤทธิ์ยามาตลอดทาง มาถึงวัดก็ยังมึนงงเพราะยา รุ่นนี้ "จัดหนัก" ตลอด ๕ วันเต็ม จากที่คิดว่า จะอยู่ปฏิบัติได้ไม่เต็มที่ แต่สุดท้ายก็อยู่ได้แบบสบาย ๆ แม้จะไม่เต็มร้อยแต่ก็พยายามจนสุดความสามารถ นั่งกับพื้นนาน ๆ ไม่ได้ ก็มานั่งเก้าอี้ เดินจงกรมนานไม่ได้ ก็มานั่งปฏิบัติกับท่ามือ นั่งสมาธิหลับ ๆ ตื่น ๆ เพราะยา สรุปว่าถึงป่วยแค่ไหนก็ไม่หวั่น และก็ดีใจกับน้อง ๆ หลายคนที่เพิ่งเดินทางไปเป็นครั้งแรก เพราะหลังที่กลับมาจากบวชรุ่นสงกรานต์ มีโทรศัพท์เข้ามาสอบถามเยอะมากว่า ไม่เคยไปบวช สามารถไปได้ไหม บอกว่าได้ และรุ่นนี้หลวงพ่อมอบพระปิดตาสีแดงให้ ถ้าไม่มีรถไปให้เดินทางไปกับรถของพลังจิต สุดท้ายก็ไปกันมากมาย

รุ่นหน้า ๖/๕๕ บวชแค่ ๒ วัน แต่ติดเดินทางไปถวายเทียนพรรษาที่อีสาน รอดูธรรมะจัดสรรสักนิดว่าจะเป็นเช่นไร ถ้าไปได้คงมีเหตุให้ได้ไป