เมื่อถึงเวลาแต่ละหมู่ แต่ละตอน แต่ละหมวด ต้องกำหนดจุดป้องกันของแต่ละชุด ซึ่งถ้าข้าศึกเข้าตีหนักจริง ๆ ผู้บังคับหมวด ผู้บังคับตอน ผู้บังคับหมู่จะสั่งให้ "ยิงฉาก" ก็คือยิงรักษาหน้าที่ของตนเองไว้ ไม่ต้องไปยุ่งกับคนอื่น ต่อให้ข้าศึกโผล่มาข้าง ๆ จะเอาระเบิดหย่อนใส่กบาลเราแล้ว ก็ไม่ต้องสนใจ เพราะว่านั่นเป็นหน้าที่ของเพื่อน หน้าที่ของเราคือตรงนี้เท่านั้น
กลุ่มของกระผม/อาตมภาพนั้น พอข้าศึกส่งพลุสัญญาณว่าเข้าตีแบบเด็ดขาด ก็คือพลุสีขาว ๓ ลูก พวกเราก็ต้องสั่งยิงฉาก ตรงหน้ากลุ่มของกระผม/อาตมภาพรับผิดชอบนั้น มีเสียงระเบิดเอ็ม ๗๙ นี่แหละครับ "บึ้ม..! บึ้ม..! บึ้ม..!" ต่อเนื่องกันแทบไม่ขาดสาย ข้าศึกเข้าไม่ได้ครับ ต้องไปตีด้านอื่นแทน
ในการฝึกครั้งนั้น กลุ่มของกระผม/อาตมภาพได้ที่ ๑ ไปรับรางวัล แล้วรู้ไหมครับว่า "ไอ้มึน" ก็คือหมู่สำอางค์เป็นคนสร้างผลงานนี้เอง เพราะว่ามือเครื่องยิงลูกระเบิดจะมีกระสุนติดตัวอยู่ ๑๘ นัด ก็คือระเบิดมือ ๑๘ ลูก ดี ๆ นี่แหละครับ หมู่สำอางค์สามารถยิงได้ต่อเนื่องไม่ขาดสายเลย
กระผม/อาตมภาพไปถามทีหลังว่า "อางค์..มึงทำได้อย่างไรวะ ?" เขาตอบว่า "ผมเล่นอีโบ๊ะมาก่อนครับ" อีโบ๊ะของมันก็คือลูกซองตาควายครับ ระบบเดียวกันเลย แล้วไอ้เครื่องยิงลูกระเบิดนั่นใหญ่กว่าตั้งเยอะ ใช้ถนัดมือกว่าเยอะเลย หมู่สำอางค์ก็เลย หักลำ-ใส่ลูก-เหนี่ยวไก...หักลำ-ใส่ลูก-เหนี่ยวไก ขณะที่คนอื่นทำไม่ได้แบบนั้นครับ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-12-2022 เมื่อ 03:04
|