[วีรไชย]

ผมชอบที่วันนั้น ฝนตกหนัก ทุลักทุเล และเปียกแฉะ
ทุกคนจะได้จดจำบุญในครั้งนี้ได้ไม่ลืม

บุญจากใจที่ไม่กลัวฝน ไม่กลัวความยากลำบาก
ตราตรึงกว่าบุญที่ทำง่าย ทำสะดวก แล้วก็ลืมเลือนไปตามเวลา

ผมเรียนรู้ว่า อุปสรรค ไม่ใช่อะไรเลย
นอกจากสิ่งที่เราไปบอกตัวเองว่าเป็นอุปสรรค

พระอาจารย์เล็ก อายุขันธ์ท่านก็มากวัย
ทางไกลหลายร้อยกิโล ท่านก็เมตตาเดินทางมา
ท่านมาก่อนเวลาหลายชั่วโมงด้วยซ้ำ

ท่านเองก็เปียกฝน
พระคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบก็ยาวนับชั่วโมง

บุญเกล้า บุญกระหม่อม ของเราโดยแท้

ท่านนำ ท่านทำให้เราเห็น
เห็นว่า "อุปสรรคในการทำความดีนั้น แท้จริงแล้วไม่มี"

ท่านนำเราสวดพุทธมนต์ ถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา
ถวายแด่องค์สมเด็จพระสังฆราชฯ ในวาระ ๑๐๐ พรรษา

๑๐๐ พรรษา มีครั้งเดียว

นี่คือ วาระมหามงคลครั้งเดียวในชีวิตของเรา
จะมีสักกี่ครั้งในชีวิต ที่เราได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่แบบนี้

..........................................

ผมชอบที่วันนั้น ฝนตกหนัก ทุลักทุเล และเปียกแฉะ
ผมเชื่อว่า ทุกคนจะจดจำ "กุศลที่ได้ธรรม" ในครั้งนี้...ไม่มีวันลืม

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ