[จีรพรรณ]

นมัสการพระอาจารย์ ขอเรียนถามดังนี้ค่ะ
๑. ระหว่างที่อาราธนาบารมีพระในใจ เราไปกล่าวเป็นเรื่องอื่นเลย เช่น พูดวิธีทำข้าวผัด ขอยกตัวอย่างที่น่าอายให้ทราบค่ะ บางครั้งท่องคาถาของหลวงพ่อก่อนจะนอน "สัมมาสัมพุทธัสสะ พระอะระหังพุทโธ นะโมพุทธายะ" ไม่ครบ ๗ จบ สักที จนต้องเอานิ้วขึ้นมานับ ที่เป็นอย่างนี้ต้องแก้ไขอย่างไรบ้างคะ แต่ก่อนก็ไม่เคยเป็นบ่อยขนาดนี้ ได้แต่ทำใจว่าไม่มีอะไรดีสมบูรณ์ทุกครั้งสำหรับการปฏิบัติ
๒. เมื่อเราประสบสิ่งไม่พอใจ แล้วบ่นว่าพระไม่ช่วยเลย อุตส่าห์ปฏิบัติขนาดนี้แล้ว ทาน ศีล ภาวนา ก็พยายามทำแล้ว ถือได้ว่าเราบกพร่องในการปฏิบัติเพื่อเป็นพระโสดาบันหรือไม่คะ คือ ไม่ได้เคารพพระรัตนตรัยอย่างแท้จริง พอกระทบสิ่งไม่พอใจก็โทษท่าน พอถูกใจก็ยิ้มแย้มและกระหยิ่มยิ้มย่องว่าฉันเคารพพระจริง ๆ
๓. ดิฉันเข้าใจถูกต้องไหมคะว่าศีลข้อ ๓ ของตนเองได้บกพร่องไปเสียแล้ว เนื่องจากญาติมีเมียน้อย เขามาระบายทุกข์ เราได้แนะนำเขาไปว่าจะมีก็มีไป แต่ให้มีเงียบ ๆ อย่าให้ทางบ้านรู้ เคยดูแลส่งเสียก็ทำเหมือนเดิม มาระลึกได้ภายหลัง ถือว่าเราไปยินดีที่เขาละเมิดศีลนี่นา ก็เลยโทรไปบอกเขาว่า ขอพูดใหม่ ฉันไม่สนับสนุนให้เธอมีเมียน้อยแล้วนะ มันผิดศีล

จากข้อ ๒ และ ๓ ถือว่าทำถูกต้องไหมคะ หรือคิดมากเกินไป
ขอบพระคุณค่ะ