[สุธรรม]

เห็นไฟส่องอยู่ตรงที่นั่งท่านไพฑูรย์

วันจันทร์ที่ ๓ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๖

เพิ่งจะหกโมงครึ่งของเมืองไทย แต่ท้องฟ้านอกหน้าต่างเริ่มเป็นแสงเงินแสงทองแล้ว เวลาของทางนี้ประมาณตีหนึ่งครึ่ง มายุโรปจะได้กำไรเวลาครั้งละ ๕ ชั่วโมง แต่ถ้าเป็นขากลับก็ขาดทุน ๕ ชั่วโมงเช่นกัน พระครูญาณฯ เห็นอาตมาเปิดไฟพิมพ์หนังสือ จึงมานั่งดูหนังเป็นเพื่อน...

ดาวรุ่งเปล่งแสงโดดเดี่ยวอยู่ที่ชายฟ้า แล้วค่อย ๆ จางลงจนลับหายไปเมื่อฟ้าเปิดรับอรุณ เครื่องบินยังคงมุ่งตรงไปในระดับความสูง ๓๒,๐๐๐ ฟุต ผู้โดยสารเกือบทั้งลำยังหลับกันเงียบฉี่ เห็นแสงไฟอ่านหนังสือส่องตรงที่นั่งของท่านไพฑูรย์ คงจะตื่นแล้วเหมือนกัน...

ตอนนี้เพิ่งจะตีสองครึ่งของเขา พนักงานบริการสาวยกเอาน้ำเปล่ากับน้ำส้มมาถวาย อาตมาขอให้พระครูญาณฯ ช่วยหยิบน้ำส้มให้แก้วหนึ่ง พ่อเจ้าประคุณหยิบแล้วทำท่าจะซดเสียเอง เรื่องแกล้งชาวบ้านนี่ยกให้ท่านคนหนึ่งเถอะ... เมื่อเห็นอาตมาไม่ทักท้วงท่านเลยหมดสนุก ยอมส่งมาให้แต่โดยดี อาตมากระดกพรวดแล้วส่งคืน พร้อมกับขอน้ำร้อนเปล่า ๆ อีกหนึ่งถ้วย...