[สุธรรม]

เอ..เสียงอะไรหว่า..?

ท่านอาจารย์ ดร.พิเชฐขอไมโครโฟนจากคุณโอ๋ แล้วประกาศแก่พวกเราทุกรูปว่า “เพื่อให้เป็นไปตามระเบียบของมหาวิทยาลัย ซึ่งให้วันที่พวกเรามาดูงานเป็นวันปฏิบัติธรรมไปด้วย ดังนั้น..ขอให้ทุกท่านใช้เวลาในการเดินทางช่วงนี้ ทำวัตรเย็นกันก่อนครับ” ภารกิจจึงไปตกที่หลวงพ่อพระครูชุบ เพราะหลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ บอกว่า ให้ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันนำ รถมาติดไฟแดงขณะที่เสียงสวดมนต์กระหึ่มขึ้นพอดี ทำเอา “แมงกะไซค์” หลายคันเหลียวหน้าเหลียวหลังเลิ่กลั่ก คงสงสัยว่าหูฝาดไปหรือเปล่า..?

อาตมาสวดมนต์ไปด้วย กำหนดจิตดู “ท่านผู้นำ” และบรรดาท่านที่โมทนาอยู่สองข้างทางไปด้วย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเพลียจนหมดสภาพ หรือว่าสมาธิลึกเกินไป มารู้สึกตัวอีกทีเสียงสวดมนต์จบไปตอนไหนก็ไม่รู้ ? ลืมตาขึ้นมาเห็นนาฬิกาติดรถเหนือหัวพลขับบอกเวลา ๑๘.๐๐ น. พอดีเป๊ะเลย แฮ่..เพลินไปหน่อย รถวิ่งผ่านทุ่งกว้างที่เป็นเนินสูง ๆ ต่ำ ๆ บางแห่งก็มีบ้านหลังไม่ใหญ่นัก บางแห่งก็เป็นเหมือนโรงนาหรือโรงงาน อากาศข้างนอกมืดครึ้มชอบกล ไม่ใช่ใกล้ค่ำ แต่เหมือนกับฝนจะตกมากกว่า เพราะเมฆลอยต่ำเหลือเกิน...

“อีกสักครู่จะจอดให้พระอาจารย์ทุกท่านเข้าห้องน้ำกันที่ Auto Grill ซึ่งเป็นทั้งที่พักรถ ศูนย์ซ่อมรถยนต์ และร้านสะดวกซื้อ บางแห่งต้องซื้อกาแฟของเขา ๒ ยูโร ถึงจะยอมให้เข้าห้องน้ำ แต่ร้านที่เราจะเข้านี่ไม่ต้องซื้อครับ ส่วนพระอาจารย์รูปใดจะซื้อกาแฟหรือของใช้อะไร ก็สุดแท้แต่จะพิจารณากันเอาเองนะครับ..” ดีเหลือเกินพ่อคุณเอ๋ย เพราะว่าอาตมากรอกน้ำลงไปหมดขวดทันทีที่รับมาจากคุณโอเล่ ทำให้ตอนนี้ปวดปัสสาวะเต็มทีแล้ว...