[เถรี]

การใส่บาตรให้ดูว่าส่วนใหญ่เขาใส่บาตรจุดไหน ให้ไปรวม ๆ อยู่ในที่เดียวกัน พระจะได้ไม่ต้องข้ามถนนกันหลายรอบ แล้วทางวัดมีอาหารเลี้ยง พวกเราเข้าตลาดไปเจอของถูกกิเลส ก็พยายามห้ามปากตัวเองหน่อย ให้กลับมากินที่วัด เดี๋ยวแม่ครัวจะนั่งน้ำตาเล็ด ว่าอุตส่าห์ทำทั้งทีแล้วก็ไม่ยอมกินกัน ถ้าไม่อร่อยก็ให้รู้ไปเลยว่าไม่ตรงกับกิเลสของเรา

ถ้าจะเจอที่อร่อยแล้วเราไปกินตามใจกิเลส ให้รู้ว่าที่ปฏิบัติมานั้นเสียของเปล่า เพราะไม่สามารถเอาไปใช้จริงได้ ในเมื่อไม่สามารถจะใช้จริงได้ การปฏิบัติของเราก็ทำแก้บนไปอย่างนั้นแหละ ดังนั้น..ห้ามปากห้ามคอตัวเองให้ได้ กัดฟันกลืนน้ำลายกลับมากินที่วัดให้ได้ ข้าวต้มเฮงซวยประเภทเทไปแล้วหมายังเมินก็ต้องพยายามกินให้ได้

อาตมาเองค่อนข้างจะลิ้นตะเข้มาตั้งแต่เด็ก เพราะว่าฐานะทางบ้านยากจนมาก ถามว่าจนขนาดไหน ? แม่อาตมามีลูก ๑๓ คน แม่ก็ยังอุตส่าห์ส่งเรียนได้ทุกคน วันไหนถ้ามีกับข้าวขึ้นโต๊ะถึง ๓ อย่างนี่รวยโคตรเลย..! อาตมาก็เลยเคยชินกับการที่มีอะไรก็กินเข้าไปเพื่อให้อิ่ม บางเวลาหุงข้าวก็ต้องปนข้าวโพดลงไป ปนมันเทศลงไป ปนฟักทองลงไป เพื่อให้มีข้าวมากขึ้น จะได้กินพออิ่ม ต้องบอกว่าโดนบังคับให้ฝึกเรื่องอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว ก็เลยเคยชิน