[สุธรรม]

"ห้องนอนสวยมากค่ะ"

จนตีสี่ครึ่งของบ้านเรา รู้สึกแสบตา จึงปิดโน้ตบุ๊กไปนอนภาวนาต่อ เพิ่งได้อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ๕ จบ ก็นึกขึ้นมาได้ว่ายังไม่ได้ฉันยา จึงไปเคาะประตูห้องของลูกปุ๊ก อีกฝ่ายที่ตื่นแล้วเช่นกันรีบเอายามาให้ ซึ่งก็คือวิตามินซี ขนาดเม็ดละ ๑,๐๐๐ มิลลิกรัม อาตมาฉันเฉพาะตอนมาที่นี่เท่านั้น เพื่อป้องกันไม่ให้เป็นหวัดจนเสียกำหนดการ...

คุณลูกบอกว่านอนอยู่กับป้ามอย แม่ป๋อมหนีไปนอนกับน้องเก๋และน้องเล็ก ส่วนตนเองท้องเสียเพราะดื่มน้ำขวดของที่นี่เข้าไป อ้าว..คุณลูกพอไม่มีน้ำร้อนเป็นเสร็จทุกที หวังว่าคงไม่ใช่เป็นเพราะไอศกรีมเมื่อวานนี้นะ อาตมาฉันยาแล้วนอนภาวนาต่อ จนตีห้ากว่าของไทยได้ยินเสียงนกร้อง จึงลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ ถึงได้รู้ว่าในตู้ไม้ข้างประตูห้องน้ำ มีผ้าเช็ดตัวทั้งผืนใหญ่ผืนเล็กอยู่ด้วย ตูหนอตู..ความไม่ช่างค้นทำให้ใช้ของตัวเองไปแล้ว ยังดีที่แห้งพอดีจึงเก็บลงกระเป๋าได้ แต่ก๊อกน้ำเปิดอย่างไรก็ยังเย็นเจี๊ยบเหมือนเดิม...

สรงน้ำแล้วเปิดโน้ตบุ๊กพิมพ์งานต่อ ได้ยินเสียงห้องอื่นเปิดประตูจึงออกไปดู เห็นน้องเก๋ยืนยิ้มอย่างมีความสุข บอกว่าห้องนอนสวยมาก มีระเบียงให้ชมวิวได้ด้วย อาตมาจึงขอเข้าไปดูบ้าง น้องเล็กก็ตื่นแล้ว ส่วนแม่ป๋อมนั่งสมาธิอยู่ ห้องนี้แบ่งเป็นสองช่วง ช่วงนอกที่ตรงกับประตูเป็นที่นอนของน้องเล็ก มีหน้าต่างสามบานเปิดออกไปชมวิวได้ ช่วงในเป็นที่นอนของน้องเก๋และแม่ป๋อม ซึ่งอยู่ตรงกับห้องน้ำ มีโถชักโครกแบบเป็นปุ่มดึงไม่ใช่ปุ่มกด...