เอาล่ะครับ มาว่ากันต่อ ถ้าท่านใดอยากไปลงมหานรกก็ละเมิดศีล ๕ กรรมบถ ๑๐ ให้มาก จะได้ไปสัมผัสชัด ๆ ทุกขุม กรรมบถ ๑๐ มีอะไรบ้าง ขออนุญาตมาบอกกล่าวไว้อีกครั้ง เพื่อความแน่ใจว่าท่านทั้งหลายจะได้ปฏิบัติไม่ผิดพลาด กรรมบถ ๑๐ แยกเป็น กายกรรม ๓ วจีกรรม ๔ มโนกรรม ๓ รวมกันเป็น ๑๐ อย่าง ดังนี้
กายกรรม ๓ (กรรมทางกาย)
๑. ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ทำร้ายทำลายชีวิตให้ตกไปเป็นปกติ อยากไปนรกก็ทำให้มาก
๒. ลักทรัพย์ นำเอาสมบัติของผู้อื่นที่เจ้าของเขาไม่ได้ให้ อยากไปลึกขึ้นอีกนิด ก็หัดทำตนเป็นชาวอีหยิบเข้าไว้
๓. ประพฤติผิดในกาม ลูกเขา เมียชาวบ้าน หลานคนอื่น บุคคลที่มีผู้ปกครอง อยากมันส์ต่อในนรกก็สนุกต่อไปโดยไม่ต้องยั้งคิด ลงนรกเมื่อไรก็จะสนุกจนลืมไม่ลง แถมจะไม่มีเวลามานั่งคิดว่า "ตูไม่น่าทำเลย" เพราะจะไม่มีเวลาหยุดพักจากความทุกข์ในนรกแม้เพียงชั่วอึดใจเดียว
วจีกรรม ๔ (กรรมทางวาจา)
๔. พูดโกหก อยากไปนรก พูดโกหกเข้าไว้ เอาตัวให้รอดก่อนในปัจจุบัน แล้วค่อยไปรับผลของกรรมในนรก (คุ้มฉิบหา...)
๕. พูดส่อเสียด เบียดเบียน เสียดแทงบุคคลอื่นให้เจ็บช้ำน้ำใจด้วยวาจา ทำให้มาก จะได้ไปโดน "เสียบแทง" บ้าง ด้วยของแข็ง เช่น หอก แหลน หลาว สบายจะตายชัก!
๖. พูดคำหยาบ วาจาหยาบคาย ทำให้บุคคลอื่นเจ็บช้ำน้ำใจ ก็ทำให้มาก ไม่ต้องเสียดแทง ด่ากันตรง ๆ อย่างไร้เหตุผล ไม่มีความเมตตา ปรารถนาเพียงแค่ว่า อยากให้บุคคลอื่นเจ็บช้ำน้ำใจ ลงนรกไปสบาย... ไม่ต้องกลัวว่าจะโดน "เสียบแทง" แต่เพียงอย่างเดียว มีโปรโมชั่นพิเศษ แถม "ค้อนเพลิง" ทุบให้ด้วย ทุบกันตรง ๆ แทงกันตรง ๆ ไม่ต้องกลัวถูก "แทงข้างหลังทะลุไปถึงหัวใจ"
๗. พูดเพ้อเจ้อ คำพูดไร้สาระ ไม่นำมาซึ่งประโยชน์ ทำให้ทั้งคนพูดและคนฟังขาดสติ หลงใหลไปกับเรื่องต่าง ๆ หาสาระอะไรไม่ได้ เป็นปัจจัยให้กิเลสคนพูด และกิเลสคนฟังกำเริบขึ้น พูดให้มากเข้าไว้ อันนี้สบาย... ลงไปทั้งโดนแทง โดนทุบ โดนไฟ แบบรอบตัว โดยที่ตัวผู้โดนเองก็ยังไม่รู้ตัวว่า "มาจากทางไหนบ้างล่ะหว่า" เพลิดเพลินกันไป
มโนกรรม ๓ (กรรมทางความคิด)
๘. คิดโลภเข้าไว้ อยากจะได้ของเขาอยู่ตลอดเวลา เห็นใครมีอะไรไม่ได้อยากได้ของเขา (ไม่ใช่อยากได้แบบเขาแล้วเราไปดิ้นรนหามาด้วยตนเองในแนวทางของสัมมาอาชีวะนะครับ) อันนี้อยากได้ของเขาอยู่ถ่ายเดียว ตนเองไม่ลงมือทำ พยายามด้วยตนเอง ปล่อยให้มีแต่ความโลภครอบงำ อันนี้ก็สบาย... ลงนรกไปได้ทุกอย่างครบเซ็ต ไม่ต้องนึกอยาก หอก แหลน หลาว ไฟ ค้อน สมบัติในนรกจะประเคนมาให้ท่านแบบไม่ต้องนึกอยากอีกต่อไป
๙. พยาบาทผูกไว้ให้มาก ใครทำให้โกรธ ให้ไม่พอใจ จำเอาไว้อย่าไปลืม ตายไปได้ลงนรก ท่านจะได้สะใจกับความเจ็บปวดทรมาน แต่ไม่ใช่ความทรมานของบุคคลที่เราผูกพยาบาท แต่จะเป็นความทรมานของตัวท่านเอง ท่านจะทรมานเสียจนไม่มีเวลาที่นึกอยากจะผูกพยาบาท ไปโกรธใครเขาอีก
๑๐. เป็นมิจฉาทิฐิ เห็นผิดไปจากทำนองคลองธรรม ประเภทเขาว่าสิ่งนี้ดี สิ่งนี้เป็นกุศล เราไม่ไปเห็นด้วยกับเขา อย่าไปเห็นดีด้วย ต้องมองในทางตรงข้าม พระพุทธเจ้า ครูบาอาจารย์ ท่านว่า อย่างนี้ดีจงทำ เราอย่าไปเชื่อ อย่าไปทำ ต้องทำในทางตรงกันข้ามให้มาก ดื้อให้มาก เดี๋ยวเขาจะหาว่าเราฉลาดน้อย เชื่อคนง่าย ก็คิดตรงกันข้าม หรือคิดให้เกินคำสอนของพระพุทธเจ้าเอาไว้นั่นละเป็นดี หากทำได้อย่างนี้ท่านจะสบายมาก... เมื่อท่านตายไปได้ลงนรก ท่านจะพบความจริงอันประเสริฐทันที นั่นก็คือ ท่านจะทราบด้วยตนเองว่า นรกนั้นร้อนจริง ไฟก็ไฟจริง หอก แหลน หลาว สรรพาวุธต่าง ๆ ก็ของจริง ความทุกข์ทรมานต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับกายของท่านทั้งหมดล้วนเป็นของจริง ดีไม่ดี ถ้าตนเองเป็นมิจฉาทิฐิแล้ว ไปบอกไปสอนบุคคลอื่นให้เป็นมิจฉาทิฐิด้วย ท่านอาจจะเป็นผู้โชคดีได้ที่นั่งตีตั๋วชั้นพิเศษ ไปสู่นรกขุมพิเศษอีกขุมหนึ่ง คือ "โลกันตมหานรก" ด้วย
|