[โยคียุ้ย]

..........

....บันทึกคุณครูหญิง....
ฉบับที่ ๕๑.๑ - ๕๑.๒ / ๑ มิ.ย. ๓๔
*** ๔ ปีต่อมาจึงได้รับบันทึกการเดินทาง ๒ เล่ม ***
________________________________________


วัดท่าซุง

๑๕ เมษายน ๓๔
น้องหญิงจ๊ะ…

ขณะเขียนจ.ม.นี้อากาศกำลังอุ่นมาก ๔๑ องศาเซลเซียส จ.ม.ของหญิงได้รับเมื่อสามวันก่อน พอดีติดงานสงกรานต์ของวัด เลยตอบช้าหน่อยจ้ะ...

เรื่องหนังสือที่หลวงพี่ให้นั้น ขอให้น้องหญิงรับไว้เถอะจ้ะ อย่าเป็นคนคิดมาก เพราะหลวงพี่เป็นคนขยันให้และไม่หวงของอะไรเลย...

ของทุกอย่างถ้ามีคนต้องการ หลวงพี่จะรีบให้เลย และถ้าคนผู้นั้นรู้คุณค่าของสิ่งของและดูแลรักษาเป็น หลวงพี่ยิ่งเต็มใจให้ใหญ่เลย...

ดังนั้นหลวงพี่เป็นคนที่มีของมากที่สุด และเป็นคนที่ไม่มีอะไรเลยในเวลาเดียวกันเพราะมีมาก็อยู่ไม่นาน มันจะไปอยู่กับคนอื่นแทน...

ลูก ๆ ทุกคนสบายดีจ้ะ และเป็นเด็กดีทุกคน นับว่ามีความรับผิดชอบตัวเองดี สมกับที่หลวงพี่ไว้วางใจ

ถ้ำเหล็กไหล+บึงลับแลเป็นเรื่องที่อธิบายยาก คนฟังคงไม่เชื่อ ต้นไม้ขนาดสิบสี่คนโอบ ต้นไผ่ลำเท่าตัวคน ต้นกล้วยขนาดคนโอบไม่รอบ ฯลฯ

และบรรดาสัตว์ร้ายตัวมหึมา ภูติผีปิศาจ เทพยดาอารักษ์ มันเป็นเรื่องที่อธิบายให้เราเชื่อไม่ได้ แต่หลวงพี่มีประจักษ์พยานสิบกว่าคน...

รายละเอียดหลวงพี่มีไว้ในบันทึกเดินทาง หากมีโอกาสพิมพ์เป็นเล่มจะอภินันทนาการแก่หญิงแน่นอนจ้ะ...

ข้อมูลต่าง ๆ ของลูกที่หญิงอยากรู้จัก
- ลูกปุ๊ก เป็นคนโต เดิมชื่อหมวยนี้ ชื่อจริงสุมาลี เกิดปี ๐๘ จบรามคำแหง เปิดร้านจิวเวลรีอยู่สีลม (เป็นหุ้นส่วนของร้าน) รูปร่างขาวโปร่ง ใส่แว่น
- ลูกปุ๋ม คนรอง ตัวอ้วนกลมเชียว ชื่อจริง ชุติมา เกิดปี ๑๓ กำลังอยู่ปี ๓ ของม.ธ. ทำงานไปเรียนไป ขยันมาก ๆ แต่ใจอ่อนขี้สงสารคน
- ลูกปลา คนเล็ก จบ ม. ๕ กำลังจะสอบเข้าเรียนปริญญาตรี เกิดปี ๑๕ ชื่อจริง ปรานี เป็นตัวรำไทยประจำของโรงเรียน กลัวหมาที่สุดในโลก...

อีกสองคนส่งคืนพ่อ-แม่เขาไปแล้ว ถ้าอยู่พร้อมหน้ากัน จะถ่ายรูปมาให้หญิงรู้จักหน้าจ้ะ

จากใจจริง
พระเล็ก

..........................................................

วัดท่าซุง
๑ มิ.ย. ๓๔

น้องหญิงจ๊ะ...

ลูกปลาสอบได้ดังใจหวัง อันดับดีมากด้วย รับรางวัลจากพี่ป้าน้าอาเพียบเลย ลูกปลาคล่องตัวในมโนมยิทธิมาก เพราะเรียน ม.๑-๖ ที่โรงเรียนของหลวงพ่อ ซึ่งบังคับว่านักเรียนทุกคนต้องได้มโนมยิทธิ...

ลูกปุ๊กนั้น ติดหลวงพี่แจมาตั้งแต่สมัยหลวงพี่เป็นฆราวาส มีความสามารถพิเศษคือ บางขณะสามารถแยกกายอยู่สองแห่งในเวลาเดียวกัน มีความเข้าใจและมั่นคงในศาสนามาก...

ลูกปุ๋มมาทีหลังเพื่อน ฟังหลวงพี่ชี้แจงธรรมะครั้งเดียว เกิดความเข้าใจในส่วนที่ตนข้องอยู่ เลยติดตามมาตลอด มีความพยายามสูงที่จะเรียนรู้ให้เท่าพี่น้อง นั่งสมาธิทุกวัน

เมื่อเป็นอย่างนี้ ลูกทุกคนย่อมเชื่อมั่นและศรัทธามาก เพราะการฝึกมโนมยิทธิคือการปฏิบัติธรรมะ ยิ่งทำมากก็ยิ่งเข้าใจมาก ยิ่งเข้าใจมากก็ยิ่งศรัทธามาก เรื่องนี้หลวงพี่ภูมิใจในตัวเขามากจ้ะ

สำหรับหญิง คนที่สนใจธรรมในชาตินี้ ชาติก่อนต้องเคยปฏิบัติมามากแล้ว ชาติก่อนจะเป็นศิษย์หลวงพี่หรือไม่ก็ช่าง ถ้าชาตินี้หญิงไม่รังเกียจ หลวงพี่ก็ยินดีรับศิษย์คนนี้อยู่แล้ว...

ขอตอบคำถามนะจ๊ะ
๑. พระจีนหรือพระไทยก็พระเช่นกัน บูชาท่านแบบเดียวกัน ไม่ต้องแยกต่างหากหรอกจ้ะ ตั้งไว้ต่ำกว่าพระพุทธรูปนิดหนึ่งก็ใช้ได้ ไม่ต้องกังวลอีกนะจ๊ะ...
๒. การสวดมนต์-คาถาต่าง ๆ แม้แต่อาฏานาฏิยสูตร ควรขึ้นต้นด้วยนะโมฯ ๓ จบ เพราะเป็นการแสดงความเคารพ นอบน้อมต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
๓. บางที ขอย้ำว่า “บางที” การตั้งชื่อที่มีตัวกาลกิณี ก็ให้ผลร้ายต่อเจ้าของชื่อเช่นกัน แต่ทางพระพุทธศาสนา ท่านให้เชื่อกฎของกรรม ผลร้ายเกิดขึ้นให้ถือเป็นกรรมเก่ามาสนองเราจ้ะ

การเป่ายันต์ตรงกับ ๑๘ พ.ค. ที่ผ่านมา คนเยอะมาก อดนอน หิว เหนื่อย ดีที่ลูกทุกคนมาช่วย เลยเบาแรงไปได้เยอะ ส่วนแม่ของหลวงพี่นั้นแข็งแรงเป็นปกติแล้วจ้ะ...

หลวงพี่บันทึกการเดินทางและประสบการณ์แปลก ๆ ไว้ ถ้าพิมพ์เมื่อไรคงไม่ลืมให้หญิงแน่นอน หนังสืออ่านเล่นตอนนี้มี ๗-๘ เล่ม ไม่ทราบว่าสมควรส่งมาตอนนี้หรือไม่...?

จากใจจริง
พระเล็ก
__________________