ดูแบบคำตอบเดียว
  #1  
เก่า 01-03-2011, 15:14
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,708
ได้รับอนุโมทนา 4,397,151 ครั้ง ใน 33,960 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default วันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๐

อบรมที่เกาะพระฤๅษี วันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๐

พวกคุณนั่งพับเพียบแล้วยืดตัวตรงได้ไหม ? ลองดูนะ..ถ้าหากว่าเรานั่งตัวไม่ตรง เลือดลมจะเดินไม่สะดวก พอเลือดลมเดินไม่สะดวก การภาวนาก็จะยากไปด้วย

ในบาลีพระพุทธเจ้าท่านบอกไว้ชัดเลยว่า อุชุง กายัง* ตั้งกายให้ตรง แต่ไม่ได้หมายความว่าให้เราเกร็ง แต่ให้อยู่ในระดับที่พอดี ทีแรกอาจจะต้องบังคับกันหน่อย แต่ถ้าฝึกจนเคยชิน ก็ไม่ต้องไปบังคับ ไปเกร็งร่างกาย

ถ้าเรายืดตัวตรง จะรู้สึกว่าการจับลมหายใจเข้าออกสะดวกกว่าเดิมมาก พยายามฝึกให้ชินเข้าไว้ ถ้านั่งพับเพียบงอตัวเอียงข้างแบบนั้น นานไปเกิดเส้นยุบเส้นจม ต่อไปทำอะไรก็ยาก

วันนี้กำลังใจของพวกเราส่วนใหญ่ไม่ค่อยทรงตัว แกว่งได้ง่าย เกิดเพราะอะไรรู้ไหม ? เพราะอากาศเปลี่ยน..! นักปฏิบัตินี่ต้องรู้จักสังเกตตนเอง ร่างกายของเราเกี่ยวโยงกับดินฟ้าอากาศทั้งหมด เราคือส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

ในเมื่อธรรมชาติแปรปรวน ผลกระทบก็จะเกิดกับเรา ถ้าไม่ใช่ว่าเราทรงสมาธิได้ทรงตัวมั่นคงจริง ๆ จะฟุ้งซ่านได้ง่าย เพราะว่าเวลาที่ลมฟ้าอากาศเปลี่ยนแปลง พลังงานของโลกก็เปลี่ยนไปด้วย จึงส่งผลกระทบต่อร่างกายเราโดยอัตโนมัติ

เรื่องอย่างนี้บางท่านก็คิดไม่ถึง อย่าลืมว่าเราเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารนี้ ซึ่งประกอบไปด้วยโลกธาตุและภพภูมิที่นับจำนวนแทบไม่ถ้วน เราเป็นแค่เศษเสี้ยวเล็ก ๆ ของจักรวาลเท่านั้น เมื่อเกิดอะไรขึ้นย่อมมีผลกระทบมาถึงเราอยู่แล้ว

เวลาฟุ้งซ่านมาก ๆ เอาไม่อยู่ “หลวงพ่อ”** ท่านเคยให้คาถาเอาไว้ ท่านให้ภาวนาคาถาเรียกจิต เราเปิดเทป “ปฏิปทาท่านผู้เฒ่า” ตลอดเวลา น่าจะได้ยินกันมาแล้ว ให้ภาวนาว่า “อิติ สัมมาสัมพุทธัสสะ มะมะ จิตตัง”

ถ้าเรารู้สึกว่ากำลังใจหวั่นไหว ไม่ทรงตัว ฟุ้งซ่าน ให้เราภาวนาบทนี้ไปก่อนสัก ๓ - ๕ นาที พอจิตทรงตัวสงบได้แล้ว เราค่อยใช้คำภาวนาตามปกติของเรา

ในปฏิปทาท่านผู้เฒ่า ถ้าฟังดูจะรู้ว่า เวลาร่างกายเราไม่ดี เหนื่อยมาก หิวมาก เจ็บไข้ได้ป่วย หรือว่าเกิดการแปรปรวนตามสภาพของอากาศ ถ้าไม่ใช่สมาธิทรงตัวมั่นคงจริง ๆ เราจะเอาไม่อยู่


หมายเหตุ :
* พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ : พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ : ทีฆนิกาย : มหาวรรค : มหาสติปัฏฐานสูตร
** พระราชพรหมยาน(วีระ ถาวโร ป.ธ. ๔) วัดจันทาราม(ท่าซุง) ตำบลน้ำซึม อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 01-03-2011 เมื่อ 16:49
สมาชิก 104 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา