[เถรี]

"ยกตัวอย่างไม่ใกล้ไม่ไกล ทิดตู่ของเรานี่แหละ โดนไล่ออกจากวัดเพราะว่าไปให้คนอื่นมาช่วยต่อรองให้ ไปช่วยงานท่านอนันต์ที่วัดพระธาตุ ๕ ดวง ๑๕ วัน พอวันที่ ๑๓ อาตมาก็โทรไปเตือนว่าวันลาจะหมดแล้วนะ จะเดินทางกลับก็ต้องเตรียมตัวแล้ว ปรากฏว่าพอวันที่ ๑๖ มีโทรศัพท์มา บอกว่าหลวงพี่อนันต์บอกว่าจะพูดกับหลวงพ่อให้ เลยบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก อยู่ต่อไปเถอะ ถ้ากลับมาแล้วก็เก็บของออกจากวัดไปได้เลย...!

ด้วยความข้องใจและด้วยความกล้าหาญว่าตัวเองทำอะไรไม่ผิด ทิดตู่กลับมาก็ถามว่าผมผิดอะไรบ้างครับ ? น่าเหวี่ยงไหม...?! เลยบอกว่าอันดับแรก เอ็งอยู่กับข้า แต่ดันไปฟังคำพูดคนอื่น ถือว่าผิดมารยาท อันดับที่สอง ระเบียบวัดระบุให้ลาแค่ ๑๕ วันแล้วไปเกิน ถือว่าผิดระเบียบวัด อันดับที่สาม ครูบาอาจารย์สั่งแล้วไม่ปฏิบัติตามถือว่าผิดพระธรรมวินัย ตกลงว่าผิดเยอะพอหรือยัง ?

พวกเด็ก ๆ เขายังไม่รู้ ก็คิดว่าหลวงพ่อรักพวกเขาแบบแปลก ๆ เพราะถึงเวลาเขาจะกลับบ้านแล้ว ก็บอกว่าไปเถอะ เขาก็งง ๆ ว่าหลวงพ่อไม่ง้อเขาเลยหรือ ? ตอนอยู่เห็นรักนักรักหนา ตอนจะไปง้อสักนิดก็ไม่มี เลยบอกเขาว่าตูมีอุเบกขาในเมตตา จนป่านนี้เด็ก ๆ ยังตีความไม่แตกเลยว่าอุเบกขาในเมตตาเป็นอย่างไร"