[เถรี]

เพราะว่าการรักษาศีล ๘ ที่แท้จริงนั้น ก็คือเพื่อประพฤติพรหมจรรย์ได้ละเอียดประณีต ช่วยให้เข้าถึงธรรมได้ง่ายขึ้น เมื่อเป็นเช่นนั้นพวกเราถ้าไม่กำหนดเป้าหมายเอาไว้ให้ชัดเจน เราก็อาจจะเลี้ยวผิด หลงทางหรือว่าเนิ่นช้า ดังนั้น..ในการปฏิบัติของเราเมื่อตั้งเป้าไว้แล้ว จุดมุ่งหมายแรกที่ต้องยึดหัวหาดให้ได้ คือความเป็นพระโสดาบัน

คราวนี้ความเป็นพระโสดาบันที่เราจะเข้าถึงได้นั้น หลักการใหญ่ ๆ ก็คือเคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างจริงใจ ไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง รักษาศีลสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล ไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล และข้อสุดท้าย มีสติรู้ตัวอยู่เสมอว่าเราจะต้องตาย ถ้าตายลงไปแล้วเราขอไปพระนิพพานอย่างเดียว นี่คือหลักใหญ่ ๆ เลย

แต่สิ่งที่จะปฏิบัติให้หลักทั้งหลายเหล่านี้มั่นคงนั้น ก็คือการที่เราระมัดระวังศีลทุกสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ก่อนนอนทบทวนอยู่เสมอว่า เราได้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม โกหกหลอกลวง หรือเสพสุรายาเสพติดบ้างหรือไม่ ถ้าหากว่าข้อไหนบกพร่อง ให้ตั้งใจว่าเราจะรักษาให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป หลังจากนั้นก็นอนลงภาวนา ให้หลับไปกับการภาวนาของเรา