[ปิยโสฬส]

กราบเท้าหลวงพ่อที่เคารพ

เมื่อก่อนนี้ หากมีคนมาปรึกษาเรื่อง อยากฆ่าตัวตาย ลูกนี้คงต้องหาทางช่วยจนสุดทาง เขาก็ฆ่าจริงบ้าง ไม่จริงบ้าง เห็นใจตนเองมันดิ้นรนเหลือเกินเจ้าค่ะ

แต่ ณ ตอนนี้ คนในครอบครัวปรารภว่าจะยิงคู่อริและฆ่าตัวตาย ลูกฟังแล้วใจลูกมันเฉยชาเหลือเกิน ทั้งที่เขาเป็นคนในครอบครัว ได้คิดหดหู่ปลงใจในภพชาติ ในการเกิดและลงตรงคำว่า "กรรม" เขายืนยันว่าเตรียมการไว้แล้ว

ทำไมลูกไม่ดิ้นรนไม่ร้องขอก็ไม่ทราบเจ้าค่ะ ทำไมมันเฉยเหลือเกิน และพร้อมจะยอมรับในสิ่งที่เขาบอกว่าจะเกิดขึ้น รู้สึกเหนื่อยใจและเปลืองเวลาและคำพูดเหลือเกิน กรรมเป็นของ ของตน ต่อให้ลูกพยายามแค่ไหน คนจะตาย ก็ต้องตาย ตรงนี้เป็นคำที่หลวงพ่อพร่ำสอนคิดอะไรไม่ออกเลยเจ้าค่ะ มีแต่คำหลวงพ่อที่ได้ฟังได้ยินได้อ่าน ลอยทวนอยู่ในหัว เบื่อและเห็นสายสัมพันธ์เป็นทุกข์ มันตัดเหลือแต่ตนเอง บอกเขาไปว่า ถ้าคิดมาดีแล้วก็ไม่ขัดขวาง ไม่กลัวเขาตายเลย

ใจนิ่งเหลือเกินเจ้าค่ะ มองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า ลูกกลายเป็นคนไม่ดีหรือเปล่าเจ้าคะ ที่ไม่สนใจแม้คนในครอบครัว สิ่งนี้เป็นเพราะลูกขาดเมตตาหรือไม่เจ้าคะ

ลูกกราบขอหลวงพ่อโปรดเมตตาเป็นแสงสว่าง เป็นปัญญาให้ลูกด้วยเจ้าค่ะ