[เถรี]

หลัก ๆ ที่เรียนก็คือ ค.๘๑ ปรากฏว่าพอจ่ายค่าเรียนเสร็จ ครูฝึกตอนนั้นคือจ่าสิบโทสมยศก็กวักมือเรียก ”มึงมานี่ซิ ไปปรับเลย” คือเครื่องยิงลูกระเบิดเขาจะมีเส้นหลักเล็งอยู่ ปรับให้ตรงเป้า เราก็จะยิงลงเป้าหมายนั้นได้พอดี อาตมาเข้าไปถึงก็ถาม “ปรับตรงไหนบ้างครับ ?” เขาก็บอกว่าอันนี้ซ้ายขวา อันนี้บนล่าง อาตมาก็เอาลูกตาทิ่มเข้าไปในกล้อง หลักเล็งข้างหน้าระยะ ๑,๒๐๐ เมตรก็หมุน ๆ ปรับไปพักเดียว “เสร็จแล้วครับ” ครูฝึกสะดุ้งเฮือก ถามว่า "เสร็จแล้วจริงหรือ ?" บอกว่า "จริงครับ" ครูก็มาเล็งดู เสร็จแล้วหันมาหาเพื่อนทั้งห้อง “ลงไปเลย..คนละ ๒๐ จ่ายค่าเรียนให้มันด้วย” ตกลงอาตมาจ่ายไป ๒๐ ได้คืนมาหลายร้อยเลย

ครูฝึกก็ถามว่า “มึงทำอย่างไร ?” “ผมก็ปรับตามที่ครูฝึกบอกครับ” ครูฝึกก็กวักมือเรียกเพื่อนคนหนึ่งมาบอก “เอ้า..มึงปรับดูซิ” ปรับซ้ายก็ไม่ได้ ปรับขวาก็ไม่ได้ บนก็ไม่ได้ ล่างก็ไม่ได้ ครูฝึกก็ถอดหมวกเหล็กออกมาบอก “มา..เป็นวัวกระทิง..!” เพื่อนต้องตะกุยดินด้วยนะ แล้วก็วิ่งมาชนหมวกเหล็ก เป็นวิธีลงโทษแบบทหาร ชนหมวกเหล็กจนครูฝึกพอใจแล้วก็หันมาถามอาตมา “มึงทำอย่างไรบอกมันที” ตอบไปว่า “ก็ปรับซ้ายขวากับสูงต่ำพร้อมกันครับ พอถึงเวลาเส้นเล็งทับกันก็ตรงเป้าแล้ว”

เพื่อนทั้งห้องนั่งอ้าปากหวอ เพราะเวลาเขาปรับซ้ายขวา สูงต่ำจะเสีย ปรับสูงต่ำ ซ้ายขวาจะเสีย ปรับมาตั้งเป็นเดือนแล้วยังไม่ได้เลย อาตมาเห็นว่ามือมี ๒ ข้างเรื่องอะไรจะไปใช้ข้างเดียว ก็ปรับพร้อมกัน ตาก็เล็ง พอเส้นเล็งทับกันก็ใช้ได้แล้ว นี่คือลักษณะที่ว่าทำไมการที่คนหนึ่งเรียนระยะเวลา ๖ เดือนเรียนได้ ๘ อย่าง กับอีกคนหนึ่งเรียนอย่างเดียวแทบจะไม่สำเร็จ แล้วครูฝึกก็ปล่อยดูว่าเมื่อไรจะฉลาด ทั้ง ๆ ที่ถ้าบอกให้ตรง ๆ คาดว่าไม่กี่นาทีนักเรียนก็ทำถูก อยากรู้ว่านักเรียนมีไหวพริบแค่ไหน

ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมสำคัญกว่านั้นอีก เพราะว่ากิเลสมีแค่ ๔ ราคะ โลภะ โทสะ โมหะ แค่นี้แหละ แต่ข้อสอบที่มาหาเรานี่เป็นล้าน ๆ ข้อ ถ้ารู้จักสังเกตจะเห็นว่าอยู่ใน ๔ ข้อนี้แหละ ในเมื่อเขาพลิกแพลงได้ขนาดนั้น ถ้าเรายังซื่อ ๆ ตรง ๆ อยู่ขอบอกอย่างเดียวว่าโดนกิเลสตีตาย..!