[เถรี]

พระพุทธเจ้าสร้างบารมีมาต่ำสุด ๔ อสงไขยกับแสนมหากัป หนึ่งมหากัปไม่รู้ว่าต้องเกิดกี่ร้อยล้านชาติ ตีเสียว่าหนึ่งชาติใช้งบประมาณแค่ล้านเดียว ตีเป็นตัวเงินได้ไหมว่าหมดงบไปเท่าไรกว่าที่จะเห็นทุกข์ ?

แล้วของที่มีราคาขนาดนั้นอยู่กับเราตรงหน้าแล้ว แทนที่จะรีบไขว่คว้าเอาไว้ กลับไปผลักไสโอดโอยอยู่กับมัน สรุปว่าโง่หรือฉลาดก็ไม่รู้..!?

พระพุทธเจ้าสอนให้เราดูทุกข์ เพราะว่าทุกข์เป็นสิ่งที่เราไม่ชอบใจ เราพร้อมที่จะไล่มันออกไป พร้อมที่จะเผ่นหนีมัน ถ้าพระองค์ท่านสอนให้เราดูสุข คิดว่าจะมีรอดสักคนไหม ?

ฝรั่งบอกว่า "ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่มองโลกในแง่ร้าย อะไร ๆ ก็มีแต่ความทุกข์" ถ้าอยากจะหนีก็ต้องดูเรื่องที่ไม่ดีสิ..! ยกเว้นว่าอยากจะอยู่ก็ดูแต่เรื่องดี ๆ ไป แล้วเอ็งก็เวียนว่ายตายเกิด ทนทุกข์ไปอีกกัปกัลป์อนันตชาติ..เจริญ..!

เดี๋ยวพวกเราทำวัตรค่ำแล้ว ก็ไปรอเวียนเทียนที่ข้างโบสถ์ ใครที่ยังไม่มีเครื่องมือเครื่องไม้ก็ไปดูแถว ๆ นั้น เจอก็หยิบเอาเลย ให้ตังค์หรือไม่ให้ตังค์เขาไม่ว่าอยู่แล้ว เราถือนิสัยแบบสัตว์เดรัจฉานก็ได้ คือสัตว์เจออะไรก่อนถือว่าเป็นของตัวเอง ถ้าตัวอื่นมาแย่งก็กัดกันแทบตาย..!

แต่อย่าลืมว่ามนุษย์เรามีธรรมเป็นเครื่องรักษาที่ทำให้ต่างจากสัตว์ ดังนั้น..ถ้าเรามีหลักธรรมคือกตัญญูกตเวทิตาอยู่..ทำให้เราเป็นคน ถ้าเราไม่จำเป็นต้องกตัญญูกตเวทิตา ไม่ต้องสำนึกบุญคุณพ่อแม่ แปลว่าเราสละความเป็นคน ลงไปมีสภาพเท่ากับสัตว์เดรัจฉาน..!น่าสงสารนะ เอ้า..ทำวัตรค่ำกันเถอะ..!

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกธรรมสัปดาห์วันวิสาขบูชา
ช่วงค่ำวันเสาร์ที่ ๓ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล)