[เถรี]

ในเรื่องของการใส่บาตรที่ส่งต่อความดีจากรุ่นหนึ่งไปยังอีกรุ่นหนึ่งนั้น
วัดท่าขนุนเวลาตักบาตรเทโว เฟิร์สเขาจะไปช่วยงาน
รุ่นปู่ย่าตายายอายุ ๗๐-๘๐ ปี บางคนก็ต้องนั่งรถเข็นมา
รุ่นพ่อรุ่นแม่อายุ ๕๐-๖๐ ปีก็มี
รุ่นป้ารุ่นน้าอาอายุ ๔๐-๕๐ ปีก็มี
รุ่นพี่ ๆ ของเขาอายุ ๓๐ ปีก็มี
วัยรุ่นอายุ ๑๒ ปี ๑๓ ปี ๑๔ ปีลงมา กระดี๊กระด๊า อยากไปใจจะขาด จะได้ไปดูว่ามีใครสวย ๆ หล่อ ๆ แถวนั้นบ้างไหม ?
ตัวเล็กกว่านั้น ๓ ขวบ ๕ ขวบ เกาะแข้งเกาะขาไปเป็นแถว ๆ
แล้วยังมีที่อุ้มคอพับคออ่อนไปอีก เพิ่งจะเดือนสองเดือนก็มีโอกาสไปทำบุญอย่างนั้นแล้ว อันนั้นเป็นพวกพี่น้องมอญพม่า เขาส่งต่อวัฒนธรรมได้ดีมาก ๆ

ถ้าเป็นเรากล้าหรือ ? อุ้มเด็กเดือนสองเดือนไปตากแดดใส่บาตร เพราะเขาเริ่มตอนประมาณแปดโมงครึ่งกว่าจะเสร็จก็ร่วมเพล แดดช่วงนั้นแรงมาก ๆ แต่เขาก็ไปกางร่มกัน บางทีเด็กหลับคอพับคออ่อน อาตมายังไปยืนรอเลย พ่อแม่ยัดใส่มือเด็ก เด็กเขาก็ใส่ เป็นการช่วยเสริมสร้างให้เขาชินกับการทำความดี เพราะฉะนั้น..การส่งต่อวัฒนธรรมจากรุ่นสู่รุ่นถ้าไม่มี ก็จะโดนวัฒนธรรมอื่นกลืนไปหมด โดยเฉพาะปัจจุบันเรารับวัฒนธรรมต่างชาติเข้ามาเยอะ สไตล์อเมริกันจะครองโลกอยู่แล้ว จะกินก็ต้องเคเอฟซี ต้องแฮมเบเกอร์ ต้องโค้ก เงินไหลออกนอกไปหมด