[เถรี]

หลวงตา : ถ้าจะมีการแนะนำหรือสอนกัน ก็คือเล่าเรื่องที่หลวงตาโดนมาให้น้อง ๆ ฟัง ว่าต่อไปถ้าพวกแกโดนอย่าแปลกใจ สิ่งหลวงตาโดนจะเป็นเรื่องเลวจริง ๆ ทั้งนั้นนะ มีอยู่ครั้งหนึ่ง..นั่งอยู่กับท่านเวลารับแขก เวลาเขาถวายสตางค์ท่าน หลวงตาก็รับซองของท่าน ถ้าส่วนตัวของตัวเองก็ใส่กระเป๋า ถ้าสังฆทานก็ใส่ขัน แล้วเอาวัตถุมงคลแจกแทน เพราะว่าหลัง ๆ มาหลวงพ่อท่านจะเหนื่อย

ท่านนั่งอยู่ตรงกลางนี่ พวกไอ้ขวัญ (เยาวลักษณ์ มิตรศรัทธา) พวกคนรุ่นเก่าก็ดี เขามาก็จะเตรียมซองมาถวายหลวงตาด้วย ถวายสังฆทานหลวงพ่อแล้วถวายหลวงตา วันนั้น..อีหนูชื่ออะไรไม่รู้..สนิทกัน เขาเข้ามา เราก็นึกในใจ “เฮ้ย..มีแค่ซองเดียวว่ะ” เขาไม่มีซองให้เรานี่ แล้วเขาไม่มองหลวงตาด้วยนะ ถวายหลวงพ่อเสร็จแล้วก็หันหลังไปเลย เราก็กำลังรวบรวมความโลภอย่างแรง แล้วนึกเสียดาย “อะไรวะ ?” ก็คนมันเลวนะ ก็คิดหาเหตุจะเข้าข้างตัวเองตลอด

ที่แท้อีหนูเขาเห็นเราแล้ว แต่เขาก็รู้สึกเสียใจว่าไม่ได้เตรียมมา ไม่นึกว่าเราจะเข้าเวรตอนนั้นพอดี เขาก็ไปเอาซองมาแล้วก็เดินเลี่ยง ๆ เข้ามา มาถวายเรา เราก็ดีใจ “เฮ้ย..มาแล้วเว้ย” พอหลวงตาได้ซองมา หลวงตาก็เม้มซองดูว่าแบงค์อะไร ขอโทษนะลูกนะ..อวดความเลวนะ ทำให้ร้อนขนาดนั้น หลวงพ่อก็กระแอม “อะแฮ่ม..ระยำ..!” โดนมาก่อนแล้วก็มาเล่าให้ท่านเล็กฟังทุกทีแหละ

วันนั้นหลวงตาก็เสียใจ เสียใจมาก ๆ ตอนบ่าย โยมสงวน (สงวน จิตตาลาน) ก็นั่งรถเข็นมา คุณโยมก็ถามว่า “หลวงพ่อเจ้าคะ ตอนนี้หลวงพ่อทำอะไรบ้าง ?” ท่านก็บอก “ก็ทำที่เห็น ๆ อยู่นี่แหละ” พ่อนี่ไม่มีทางที่จะไปฉกฉวยศรัทธาลูก ๆ เลย “ดิฉันอยากจะทำบุญ มีสตางค์เหลืออยู่ หลวงพ่อกำลังสร้างอะไร ?” หลวงพ่อบอกว่า “ก็สร้างทุกอย่างนั่นแหละ” “ได้ข่าวว่าเครื่องเอ็กซเรย์ที่โรงพยาบาลหลวงพ่อกำลังรับบริจาคอยู่หรือคะ ?” เขาจ่ายเต็มไปแล้ว หลวงพ่อก็ไม่เอา ท่านก็บอกว่า “เขาช่วย ๆ กันมา”

โยมก็ถามต่อว่า “หลวงพ่อ..บอกมาเลยว่าเครื่องละเท่าไร ?” หลวงพ่อถึงได้บอกว่า "เครื่องละแปดแสน" เขาเขียนเช็คแปดแสนบาทถวายหลวงพ่อ หลวงตาก็ “แหม..ถ้าเราได้สักครึ่งหนึ่งละก็นะ” ตอนที่จะสร้างพระปัจเจกพุทธเจ้าอย่างไรล่ะ คิดว่าถ้าได้ครึ่งหนึ่งนี่ซื้อทองคำได้เยอะเลย เอาอีกแล้ว..ท่านดื่มน้ำแล้วเสียงมา “ระยำ..!” ทีนี้มีโยมอีกคนหนึ่งเอาสตางค์สด ๆ มาถวายอีกห้าแสน วันนั้นไฟนรกเผาแล้ว บอกอย่างไม่อายเลยนะลูกหลานนะ

ตอนกลางคืนพ่อว่าง จึงไปพักที่บ้านบางโพ (บ้านคุณฉวีวรรณ สรรพกิจ) ก็เข้าไปกราบเท้าท่าน กราบเรียนว่า “หลวงพ่อช่วยผมด้วย ผมตกนรกแล้ว” ท่านก็ว่า “อะไรวะ ?” หลวงตาก็ตอบท่านไปว่า “ผมอิจฉาหลวงพ่อ ผมอยากได้ลาภอย่างที่หลวงพ่อได้” พ่อก็ถามว่า “เอาไปทำไมล่ะ ?” กราบเรียนไปว่า “เอาไปสร้างพระครับ” เล่าให้ท่านฟัง พ่อท่านก็ตอบว่า “เออ..คุณนี่คิดเกินตาย จำไว้นะว่า..ให้คิดถึงความตายอยู่ตลอด ว่าวันนี้เราอาจจะตายได้ ได้มาแปดแสนก็ตาย ได้มาแปดบาทก็ตาย สร้างพระเสร็จก็ตาย สร้างไม่เสร็จก็ตาย จะไปเอาอะไรไปได้ เอาใจเข้าถึงกระแสพระนิพพานดีกว่า”

แล้วท่านก็หัวเราะ “เออ ๆ ถ้ามึงกล้าอย่างนี้ มึงรอดตัว” คือไม่หมกความเลวไว้..ใช่ไหม ? ท่านก็บอกว่า “ข้าก็เคยเป็น..แต่ข้าจะตัดโดยความตาย” จำไว้นะลูกนะ ถ้าอารมณ์เลวหรืออะไรเกาะใจเรา ให้คิดว่า ถ้าเราตายวันนี้ เรื่องจะเป็นอย่างไร เราจะเอาอะไรไปพระนิพพานได้ นี่ก็เล่าให้ท่านเล็กฟังทุกที