[เถรี]

ช่วงบ่ายของวันนั้น พระอาจารย์ได้กล่าวถึงงานสวดพระคาถาเงินล้านในครั้งนี้ว่า

"วันนี้ที่ปีติมีสองอย่างด้วยกัน เรื่องแรก คือ การที่พวกเราพร้อมใจกันสวดพระคาถาเงินล้าน ซึ่งถือว่าเป็นสมบัติที่หลวงพ่อวัดท่าซุงให้ไว้กับเรา เรื่องของพระคาถาเงินล้าน ถ้าตั้งใจทำจริงก็จะเกิดผลจริง เพียงแต่มีเคล็ดลับอยู่นิดเดียวว่า ตอนภาวนาต้องไม่นึกอยากรวย แบบที่พวกเราภาวนาไปครึ่งหนึ่งแล้วพระท่านสงเคราะห์ลงมา จะเป็นการภาวนาโดยอัตโนมัติ ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นเลย เราต้องวางอารมณ์ลักษณะอย่างนั้น เป็นอารมณ์ที่เป็นอุเบกขา ไม่ประกอบไปด้วย รัก โลภ โกรธ หลง ผลของพระคาถาจะเกิดเร็ว

ส่วนที่สองที่ปีติ ก็คือ ทั้งพระและเทวดาท่านเมตตาสงเคราะห์ อาตมาขึ้นไปกราบพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ตลอดจนผู้มีพระคุณด้านบน ปรากฏว่าวันนี้เป็นวันประชุมเทวสภา เพื่อประกาศความดีของมนุษย์ ปกติแล้วด้านบนจะประชุมเทวสภาประมาณเดือนละสี่ครั้ง ท่านปู่พระอินทร์บอกกับปัญจสิกขเทพบุตรที่เป็นเลขานุการว่า ให้รอก่อน คือ รอเพื่อบันทึกความดีของคณะพวกเราที่ทำครั้งนี้ก่อน แล้วค่อยไปประกาศพร้อมกัน

ปัญจสิกขเทพบุตรทูลว่า จะเลยเวลาประชุมไปประมาณ ๑๐ นาทีของโลกมนุษย์ ท่านปู่พระอินทร์บอกว่าไม่เป็นไร จะกราบขอกับพระศรีอาริยเมตไตรยที่ท่านจะมาเทศน์ที่เทวสภาในวันนี้ ขออนุญาตเลยเวลานิดหนึ่ง เพื่อที่จะบันทึกความดีที่ลูกหลานได้พร้อมใจกันทำในครั้งนี้ ให้เทวดานางฟ้าทั้งหลายได้โมทนาร่วมกัน พระศรีอาริยเมตไตรยท่านมารอเทศน์อยู่แล้ว เห็นว่ายังไม่มีอะไรทำ ท่านก็เลยลงมาดูว่าพวกเราทำอะไรกัน

ถ้าใครที่สวดพระคาถาเงินล้านไป อยู่ ๆ เกิดอาการอยู่สองสามอย่างด้วยกัน อย่างแรกคือ ง่วงเหมือนกับลืมตาไม่ขึ้น พยายามอย่างไรก็ตั้งสติไม่ได้ อย่างที่สองคือ รู้สึกหนักตัว หนักหัว หรือบางทีก็ร้อนไปทั้งตัวเลย รู้สึกว่าหนักจนแทบจะโดนกดติดพื้นไปเลยก็มี อาการที่สามก็คือ อยู่ ๆ การภาวนาคล่องตัวขึ้นเป็นอัตโนมัติ เหมือนกับสมาธิของเราทรงตัวและลื่นไหลดีมาก ถ้าลักษณะนั้นให้รู้ตัวว่า เป็นกำลังของท่านที่สงเคราะห์ลงมา

โดยเฉพาะมีท่านปู่อยู่องค์หนึ่ง คือ ท่านท้าวสุยามเทวาธิราช ปกติท่านดูแลสวรรค์ชั้นยามาอยู่ บริวารของท่านจะนิยมในการภาวนาและสวดมนต์มากเป็นพิเศษ ในเมื่องานประชุมยังไม่เริ่ม ท่านจึงขอแวบหนีการประชุมสวดมนต์กับพวกเราก่อน