[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "สมัยที่เป็นฆราวาสอยู่ ความที่คิดว่าตัวเองมีความสามารถพิเศษ มีทิพจักขุญาณ เวลาไปหาพระก็มักจะดูว่าท่านดีจริงหรือเปล่า ท้ายสุดพอไปเจอพระองค์ที่ ๑๐ เข้า เลยเจอท่านต้มเสียจนเปื่อย เพราะดูท่านไม่ออก จึงเหมาว่าท่านไม่มีอะไร

ตอนหลังหลวงพ่อท่านบอกว่า "โง่ดีมาก..!" ท่านบอกว่า "บุคคลที่จะดูคนอื่นรู้ ก็คือ ระดับที่เขาเท่ากัน หรือบุคคลที่เขาต่ำกว่าเท่านั้น ถ้าระดับสูงกว่าเราจะดูเขาไม่ออก" โดนไปทีหนึ่งก็เลยเข็ด ตั้งแต่นั้นมาก็เลิกดู เพราะพระองค์ที่ ๑๐ ท่านบอกว่า อย่าทำอย่างไอ้พวกแว่นแตก มันถือว่าแว่นมันดี แต่ดูไม่ได้เรื่อง ก็เลยแว่นแตก

ก่อนหน้านั้นก็คิดว่า ความเป็นทิพย์ของเราสามารถดูได้ทุกคน ตัวอย่างก็คือ อาจารย์ปถัมภ์ เรียนเมฆ บรรณาธิการหนังสือมหาจักร ฉบับคนพ้นโลกรุ่นแรก ๆ

อาจารย์ปถัมภ์ท่านได้ทิพจักขุญาณแจ่มใสมาก หนังสือมหาจักรของอาจารย์ปถัมภ์ลงเรื่องของพระรูปไหน ยืนยันได้ว่าของแท้แน่นอน เป็นผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแน่นอน เพราะอาจารย์ปถัมภ์พิสูจน์ด้วยทิพจักขุญาณของตัวเองแล้ว

พอไปเจอหลวงพ่อวัดท่าซุง อาจารย์ปถัมภ์เขาไปเขียนบรรยายเสียเลิศลอย ไม่เคยเจอพระที่ไหนบารมีสูงมาอย่างนี้ก่อน สว่างไปสามโลกเลย ปรากฏว่าครั้งต่อไปพาญาติโยมไปกราบหลวงพ่อ เจอหลวงพ่อกำลังด่าคนงานอยู่ กำหนดใจดูใหม่ ปรากฏว่ามืดตื๋อเลย มองอะไรไม่เห็น เขาก็ลังเล ไปคุยกับเพื่อนว่า สงสัยหลวงพ่อจะไม่ใช่พระอริยเจ้าระดับสูงอย่างที่คิด น่าจะเป็นได้ไม่เกินพระโสดาบัน เพราะยังมีความโกรธอยู่ "

ถาม : แล้วอย่างของท่านนี้จะเป็นการปรามาสพระหรือไม่ ?
ตอบ : ไม่เป็น เพราะเข้าใจผิด แต่ก็ได้ขอขมาท่าน ท่านบอกว่าเราไม่ได้เจตนา ท่านไม่ได้ถือโทษหรอก ยังดีที่ท่านเมตตาให้รู้ ต่อไปจะได้ไม่ทำอะไรโง่ ๆ อีก