[เถรี]

บวชสนุกตามเพื่อน บาลีว่าอุปกิฬิกาเห็นเขาบวชแล้วสนุกสนานเฮฮา มีการแห่กัน ก็อยากจะบวชบ้าง บวชเข้ามาแล้ว กินให้เปลืองข้าวสุกยังไม่ว่า บางทีก็โขกหมากรุก เตะตะกร้อ ถึงขนาดมีบันทึกเอาไว้ว่า ในหลวงรัชกาลที่ ๓ เมื่อได้รับการฟ้องร้องเกี่ยวกับการเล่นสนุกของพระภิกษุสามเณร ท่านใช้คำว่า "เจ้ากูอยากจะเล่นบ้าง ก็ช่างเจ้ากูเถิด" ก็คือปล่อยให้ออกกำลังให้หายบ้าบ้าง..! ยังดีที่เป็นบ้านเรา ถ้าหากว่าเป็นทางพม่านี่ เขาตั้งทีมฟุตบอลแข่งกันระหว่างวัดกับชาวบ้านเลย กระผม/อาตมภาพเจอมาด้วยตัวเอง..!

การบวชทั่ว ๆ ไปนั้น ตามประเพณีของเราจะมีการแห่ สมัยที่กระผม/อาตมภาพเด็ก ๆ เขาแห่กันข้ามตำบลเลย แห่ไปทำอะไร ? เพื่อให้ญาติพี่น้องและคนที่ได้พบเห็นอนุโมทนาด้วย ว่าบ้านนี้ได้บวชลูกชาย บางคนหวังสูงกว่านั้น ก็คือต้องการให้ "ว่าที่พ่อตา - แม่ยาย" เห็นด้วยว่าหนุ่มคนนี้บวชแล้ว เพราะว่าสมัยก่อนถ้าไม่บวชแล้วไปขอลูกสาว เขาไม่ค่อยให้ เขาถือว่าเป็น "คนดิบ" ยังไม่ได้ผ่านการขัดเกลา ฝึกฝนตนเองมา ดังนั้น..วัตถุประสงค์ในการแห่ สมัยก่อนหลัก ๆ เลยก็คือให้คนอนุโมทนาด้วย จัดว่าเป็นปัตตานุโมทนามัย ยินดีในบุญที่คนอื่นเขาทำ

เราจะเห็นว่าการที่ถึงเวลาแล้วต้องแห่นาครอบโบสถ์ ๓ รอบ ก็เพื่อให้ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัยว่า พระพุทธเจ้าของเราประกอบไปด้วยพระบริสุทธิคุณ ชำระจิตใจให้ผ่องใสจากกิเลสได้อย่างวิเศษยิ่ง ประกอบไปด้วยพระกรุณาคุณ สงสารจึงสั่งสอนสัตว์โลกอยู่ตลอด ๔๕ พรรษา ประกอบไปด้วยพระปัญญาคุณ สามารถตรัสรู้อริยสัจ ซึ่งในยุคนั้นไม่มีใครรู้เห็นได้

ระลึกถึงพระธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าป้องกันผู้ปฏิบัติ ไม่ให้ตกสู่ทุคติ

ระลึกถึงคุณพระสงฆ์ว่าเป็นผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติตรง ปฏิบัติชอบ ตามหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นต้น

ก่อนเข้าโบสถ์ก็มีการโปรยทาน เข้าโบสถ์ไปแล้วก็มีการสมาทานศีล ก่อนที่จะบรรพชาเป็นสามเณร เมื่อบรรพชาเป็นสามเณรแล้ว ก็ยังต้องรับศีล ๑๐ อีก ก็แปลว่ามีทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งภาวนา