คุมกายคุมวาจานั้นยังง่าย แต่คุมใจไม่ให้ปรามาสนี่สิ ยากมาก ต้องพยายามกำหนดจิตให้อยู่ในองค์ภาวนา หรือไม่ก็อยู่ที่ลมหายใจตลอดสำหรับคนที่จิตยังไม่ละเอียด คนที่ละเอียดแล้วจิตก็จะลดการปรามาสตามกำลังใจ สมัยฝึกใหม่ ๆ แหม...อย่าให้เล่าเลย ไม่รู้คิดไปได้อย่างไรเลวจริง ๆ พอได้ความรู้จากหลวงพี่สมปองก็ค่อย ๆ เข้าใจมากขึ้น ดูเจตนาเป็นอันดับแรก บางทีเราไม่ได้ต้องการคิดอย่างนี้ แต่มันปรุงแต่งให้คิดอย่างนี้เพราะตัวสังขารขันธ์ ไม่ใช่เราเป็นผู้ปรุงแต่ง แต่เมื่อมันเกิดแล้วก็ต้องขอขมาทุก ๆ ครั้งที่เรารู้ตัว