"จะสร้างวัตถุมงคลแต่ละทีต้องเช็คราคาให้ดี มีอยู่เที่ยวหนึ่งเจอทองบาทละ ๒๗,๕๐๐ บาท แล้วลดลงตอนซื้อเหลือ ๒๗,๒๕๐ บาท ก็ต้องซื้อ...เพราะช่วงนั้นทำวัตถุมงคลพอดี น่าจะเป็นพระไพรีพินาศ มานึกถึงตอนที่ซื้อวันก่อน ๑๘,๒๐๐ บาท โอ้โฮ...ต่างกันราวฟ้ากับเหว บาทละ ๙,๐๐๐ กว่า พอเห็นเขาลงมาก็เลยซื้อ ถ้าไม่ซื้อเก็บเอาตอนนี้ พอขึ้นไปมาก ๆ แล้วหาเงินไม่หวาดไม่ไหว ยอมจ่ายเกินบัญชีไว้ก่อนดีกว่า
งานนี้ก็ไปตกหนักที่ตัวเล็กของเราแล้ว เขาอุตส่าห์ตะเกียกตะกายช่วยหลวงพ่อจนหนี้จะหมดอยู่แล้ว เพราะว่ากระทู้ของเขาได้มา ๑๐ กว่าล้านบาท งวดก่อนซื้อไปประมาณ ๑๕ ล้านบาท เหลืออยู่ประมาณ ๓ ล้านนิด ๆ นึกว่าจะหมดแล้ว หลงดีใจ หลวงพ่อเพิ่มมาให้อีก ๑๔ ล้านกว่าบาท พอซื้องวดนี้แล้วเท่ากับยังขาดทองคำอีกประมาณ ๒๐ กิโลกรัมเท่านั้น ไม่ต้องหนักใจ ถ้าแค่ ๒๐ กิโลกรัมถึงขึ้นไป ๓๐,๐๐๐ บาทก็ซื้อไหว จะหาที่ต่ำกว่า ๑๘,๐๐๐ บาทก็ยาก เพราะว่าระยะนี้ราคาทองคำขึ้นลงเร็ว
ช่างเขาพยายามเร่งมณฑปประดิษฐานพระพุทธรูปทองคำเพื่อที่จะให้เสร็จ แต่ปรากฏว่าทางด้านผู้ออกแบบมีญาติผู้ใหญ่เสียชีวิต มัวแต่จัดงานศพอยู่ ไม่มีเวลามาถอดแบบให้ พอถอดแบบเป็นมาตราส่วน ๑ ต่อ ๑ ไม่ได้ ช่างเขาก็แกะสลักไม้ไม่ได้ ก็เลยช้าไปนิดหนึ่ง ตอนนี้ทุกอย่างก็เริ่มเข้าที่แล้ว เพราะเขามาดูงานแล้วสั่งแก้ไข สองวันนี้ช่างคงเบิกค่าแรงประมาณ ๓ ล้านบาท เพราะว่าจากสัญญาที่ทำเอาไว้ ๑๓ งวด ถ้าหากว่าเบิกครั้งนี้เขาเบิกได้ ๓ งวดรวดเลย ก็เท่ากับว่าเบิกไป ๑๐ งวดแล้ว"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-08-2020 เมื่อ 16:48
|