[หยาดฝน]

ที่สำคัญที่สุดก็คือว่า วันวิสาขบูชานั้น เรามารำลึกถึงความดีขององค์สมเด็จพระชินสีห์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งการรำลึกถึงคุณความดีนั้น จะว่าไปแล้วเป็นความดีเฉพาะของเฉพาะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังที่บาลีกล่าวว่า อะระหัง สัมมาสัมพุทโธฯ เป็นต้น

ซึ่งความดีเหล่านี้
“อะระหัง” คือ เป็นผู้ไกลจากกิเลส
“สัมมาสัมพุทโธ” เป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ
“วิชชาจรณะสัมปันโน” เป็นผู้ทรงความรู้และความประพฤติที่ดีโดยพร้อมสมบูรณ์
“สุคะโต” เป็นผู้เสด็จไปดีแล้ว คือไปสู่พระนิพพาน
“โลกะวิทู” เป็นผู้รู้แจ้งในโลกต่าง ๆ ทั้งโอกาสโลก โลกคือดวงดาวต่าง ๆ ทั้งสังขารโลก โลกคือร่างกายนี้ ทั้งสัตวโลก โลกคือหมู่สัตว์ทั้งหลาย
“อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ” พระองค์ท่านเป็นสารถี คือผู้ฝึกสอน ที่ไม่มีใครเหนือไปกว่า ก็แปลว่าไม่ว่าพระองค์ท่านจะสั่งสอนผู้ใดก็ตาม ถ้าตั้งใจศึกษาเล่าเรียนจริง ๆ ผู้นั้นจะประสบความสำเร็จทั้งสิ้น
“สัตถา เทวะมนุสสานัง” พระองค์เป็นครูของทั้งมนุษย์และเทวดา
“พุทโธ” เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ก็คือรู้ทั่วถึงธรรมแล้ว

ที่ว่ากล่าวมาตั้งแต่เบื้องต้นจนถึงตรงนี้ เป็นคุณสมบัติเฉพาะของพระพุทธเจ้าล้วน ๆ
“ภะคะวา” เป็นผู้จำแนกแจกธรรม นี่เป็นคุณสมบัติที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่มาถึงพวกเราทั้งหลาย คราวนี้ในเมื่อพระองค์ท่านจำแนกแจกธรรม คือนำเอาหลักธรรมมาสั่งสอนพวกเราแล้ว เราได้ปฏิบัติตามเท่าไร ?