[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ถ้าหากว่าองค์กรพระพุทธศาสนาของเราเป็นรถ ล้อข้างหนึ่งก็หลุดหายไปแล้ว เหลือล้ออีก ๓ ข้างคือ ภิกษุ อุบาสก อุบาสิกา ซึ่งก็ต้องนับแม่ชีเข้าไปในส่วนของอุบาสิกา ภิกษุก็นับสามเณรรวมเข้าไปด้วย เหลือ ๓ ล้อแต่วิ่งได้ไม่เต็มที่ เพราะว่าในส่วนล้อของภิกษุสามเณร ก็โดนบีบโดนบังคับด้วยระเบียบ ด้วยมติ ด้วยกฎมหาเถรสมาคม ที่ออกมาก็ไม่เคยที่จะอำนวยความสะดวกแก่พระพุทธศาสนา ไม่ได้ออกมาเพื่อให้คนอุปสมบทได้ง่ายขึ้น แต่ออกมาเหมือนกับกีดกันไม่ให้คนอุปสมบทได้

อุบาสกอุบาสิกานั้น กระแสโลกที่แรงมากก็ดึงห่างไกลวัดออกไปทุกขณะ ทำให้องค์กรพุทธบริษัท ๔ พิกลพิการ ถ้าเป็นรถก็วิ่งสูบกว่า ๒ สูบไม่ถึง ๔ สูบ แล้วจะเอากำลังที่ไหนมาวิ่งพาไปสู่จุดหมายปลายทาง ก็มีอยู่อย่างเดียวคืออุบาสกอุบาสิกาของเราต้องเลิกนิ่งดูดาย ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมของเราให้เกิดมรรคเกิดผล เมื่อเกิดแล้วเราจะได้ยืนยันว่า พุทธศาสนานั้นดีจริง แล้วเอาไปบอกต่อ

การที่เราทำได้แล้วไปบอกต่อ สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นจะขลังจะศักดิ์สิทธิ์ เพราะว่ามีตัวเรานั้นเป็นสักขีพยาน ผู้อื่นก็จะคล้อยตามมาง่าย เพราะเห็นว่าเราปฏิบัติแล้วได้ผล ถ้าหากว่าหลาย ๆ คนปฏิบัติแล้วได้ผล พุทธศาสนาของเราก็จะมั่นคงขึ้นไปเรื่อย ๆ และท้ายที่สุดก็จะเจริญรุ่งเรืองขึ้นอีกวาระหนึ่งเหมือนดั่งสมัยพุทธกาล

อาตมาจึงขอย้ำว่า อย่าปล่อยให้องค์กรพุทธบริษัท ๔ อยู่ภายใต้การบริหารของพระภิกษุสามเณรเท่านั้น เพราะว่าพระภิกษุสามเณรนั้นโดนบีบคั้นด้วยศีล ด้วยกฎหมายบ้านเมืองมากขึ้นไปเรื่อย ๆ อุบาสกอุบาสิกาของเราที่นิ่งดูดายมานาน ต้องเร่งรัดตนเองเพื่อให้เกิดมรรคเกิดผล จนสามารถเป็นทนายแก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนา สามารถที่จะอวดเขาได้อย่างเต็มที่ว่า ธรรมะของพุทธศาสนานี้มีความดีเลิศอย่างไร

จึงขอฝากสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เอาไว้ ให้ท่านทั้งหลายได้ตระหนักว่า ถ้าหากว่าเราไม่เร่งรัดการปฏิบัติของเราให้เกิดผล ศาสนาพุทธของเราจะเสื่อมโทรมไปและหมดสภาพลงในระยะเวลาอันรวดเร็ว

ลำดับต่อไปขอให้ทุกท่านตั้งใจภาวนาพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านเติมบุญ
วันเสาร์ที่ ๒ มีนาคม ๒๕๖๒
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย คะน้า)