[เถรี]

ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติอยู่ที่ลมหายใจเข้าออกของเรา หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก...ให้ความรู้สึกไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ที่เราถนัดและเคยชินมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ ๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๙ ในวันนี้พระครูสมุห์ธรรพ์ณธร ธมฺมทินฺโน เจ้าอาวาสวัดหนองบ้านเก่า ท่านนำคลิปวิดีโอมาให้อาตมาดู เป็นภาพของเด็กวัยก่อนเกณฑ์ เรียกง่าย ๆ ว่าเด็กอนุบาล เถียงกับผู้ใหญ่ซึ่งอายุมาก และโดยเฉพาะเป็นแม่ค้าในตลาด ซึ่งถ้าโดยทั่วไปพวกเราก็คงเข้าใจคำว่า "แม่ค้าปากตลาด" เป็นอย่างไร

แต่ปรากฏว่าเด็กคนนี้กล้าเถียงผู้ใหญ่ และเถียงแบบมีเหตุมีผล ท่านพระครูสมุห์ธรรพ์ณธรถามว่า "หลวงพ่อครับ...เด็กเขาเอากำลังใจอย่างนี้มาจากไหน?" นั่นคือประเด็นว่าเด็กเอากำลังใจแบบนี้มาจากไหน? ต้องมีความเข้มแข็งของจิตมากเท่าไร ? ถึงจะกล้าเถียงผู้ใหญ่กลางที่ชุมชน

โดยเฉพาะอายุห่างกันไม่หนี ๔๐-๕๐ ปี เรื่องแบบนี้ถ้าใครฝึกปฏิบัติสมาธิภาวนาจนอารมณ์ใจทรงตัว ก็จะทราบว่าเป็นเรื่องปกติ บุคคลที่สมาธิทรงตัวจะไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใด ๆ รอบข้าง โดยเฉพาะเรื่องของกิเลสต่าง ๆ ที่ชวนให้เรา รัก โลภ โกรธ หลง แต่ถ้าหลุดออกจากสมาธิภาวนาเมื่อไร ถ้ารักษาอารมณ์ไว้ไม่เป็น รัก โลภ โกรธ หลง ก็จะกินใจเราได้ทันที กำลังใจของเราที่ฝึกต่อต้านกิเลสนี่แหละ ที่จะเข้มแข็งขึ้นไปเรื่อย ๆ ตามลำดับของสมาธิที่เราทำได้