“รถออกตีห้าครึ่งจริง ๆ ครับ...ถ้าไม่ไปถามคงแย่แน่..!”
เป็นอันว่าทุกอย่างต้องรวบจบลงให้ได้ในวันนี้ ไปหานายละเมียด ปรากฏว่าประคำไม้จันทน์แดงเสร็จแล้ว ส่วนประคำที่ฝากให้ช่วยร้อยสายใหม่นั้น เสร็จแต่ประคำหวายเท่านั้น รับประคำที่เสร็จแล้วมา ควักย่ามจ่ายไปห้าพัน ตอนเย็นจะมาดูที่เหลือใหม่...
กลับเข้าไปสวดอิติปิโส ๓ จบ คาถาเงินล้าน ๖๐ จบ ถวายหลวงพ่อพระมหามุนี เป็นการฉลองประคำเส้นใหม่ กว่าจะจบเกือบห้าโมงเย็น จากนั้นไปกราบลาหลวงปู่ชฏิละ แจ้งถึงความเข้าใจผิดเรื่องตั๋วรถให้ท่านทราบ เล่นเอาคนแก่ตกใจ..!
ถวายเงินท่านช่วยค่าน้ำค่าไฟ ท่านไม่ยอมรับ ต้องยัดใส่มือให้ จึงได้พรมายืดยาว ซ้ำกำชับว่าครั้งหน้าให้มาพักกับท่านอีก กราบลาไปรับประคำนิล และประคำไม้พญางิ้วดำจากนายละเมียด ต้องรออยู่เกือบชั่วโมงจึงร้อยเสร็จ แถมยังถวายประคำไม้กาละแม็ด (น่าจะเป็นไม้กฤษณา) กับประคำไม้ติ๊ดแอ (ไม้มะเกลือ) มาอีกอย่างละเส้น ร่ำลากันเรียบร้อยก็กลับไปมุดมุ้งหนียุงที่แห่กันมาเพียบ..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-05-2013 เมื่อ 17:40
|