[เถรี]

"พอหลวงตาเจิมลืมตาขึ้นมาเห็นพระตั้งขึ้น ก็ดีใจว่าตนเองทำได้ เอาอีกครั้ง จับพระวางนอนลงใหม่ คราวนี้กำลังใจของท่านได้ที่แล้ว พอหลับตาลงพระก็ตั้งขึ้นทันทีเลย

ท่านมาบอกกับหลวงพ่อว่าทำได้แล้ว หลวงพ่อก็บอกว่า ต้องทำให้ได้หลายองค์พร้อม ๆ กัน หลวงตาเจิมก็เอาใหม่ เอาพระมาหลาย ๆ องค์ ตอนแรกกำลังใจยังไม่มั่นใจก็ไม่ตั้ง หลวงพ่อกับเพื่อนก็แอบไปยกตั้งให้ พอหลวงตาเจิมลืมตาขึ้นมาพระตั้งอีก กำลังใจก็ฟู คราวนี้วางกี่ร้อยองค์ตั้งได้หมดเลย

หลวงพ่อก็แนะนำหลวงตาเจิมว่า ต่อไปจะรดน้ำมนต์ให้ใคร ให้เขาอธิษฐานขอพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่ง แล้วก็เอามาวางไว้ตรงหน้าตัวเอง ถ้าหากรดน้ำมนต์แล้วหาย ขอให้พระพุทธรูปตั้งขึ้น ทีนี้ก็เหลือแต่ฝีมือหลวงตาเจิมที่จะอธิษฐาน

พอคนป่วยจับพระพุทธรูปวางนอนแล้วพระตั้งขึ้นมา กลายเป็นว่าหลวงตาเจิมไม่ต้องรดน้ำมนต์ก็แทบจะหายดีแล้ว ต่อมาหลวงตาเจิมเลยรดน้ำมนต์ให้ชาวบ้านกันอุตลุดเลย

กลายเป็นว่าของบางอย่างตั้งใจที่จะแกล้งเอาสนุก ๆ กลายเป็นว่าทำแล้วได้ประโยชน์

เจ้าอาวาสสมัยก่อนเขาเรียกว่า สมภาร มาจากสม+ภาระ แปลว่า เสมอด้วยภาระ ต้องแบกทุกเรื่องในวัดเอาไว้หมด หลวงพ่อท่านไปเป็นเจ้าอาวาสวัดบางนมโคอยู่ ๕ - ๖ ปี เหนื่อยใจเต็มทีก็ลาออก"