[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "คนโบราณเขาอวยพรให้เด็ก เขาว่าให้เย็นเหมือนฟัก ให้หนักเหมือนแฟง ให้อยู่เรือนเหมือนก้อนเส้า ให้เฝ้าเรือนเหมือนแมวคราว เวลาเขารับขวัญเดือนเด็กก็เลยมีพวกฟักแฟง มีก้อนเส้า แล้วก็มีแมวคราว คือ ตัวผู้ตัวโต ๆ

เย็นเหมือนฟัก หนักเหมือนแฟง คือให้เป็นคนใจคอเยือกเย็นหนักแน่น อยู่เรือนเหมือนก้อนเส้า ก้อนหินที่เอามาตั้งหม้อตั้งไหให้เราหุงต้ม จะไปไหนได้ ก็อยู่แต่ในบ้าน เฝ้าเรือนเหมือนแมวคราว แมวกลางคืนไม่นอนหรอก จะเดินร้องหง่าว ๆ ทั้งคืน ก็ถือว่าเฝ้าบ้าน ความจริงกลางคืนเป็นเวลาที่แมวออกหากิน แต่ความเชื่อของโบราณเขาว่าแมวเฝ้าบ้าน"